Your search within this document for 'mas' OR 'patras' resulted in two matching pages.

You can restrict your results by searching for mas AND patras.
1

“...oneindige vergroten. 1) Men behoeft zich hierbij niet te verlaten op geschreven dokumenten waarin *t niet voorkomen van vreemde woorden geen afdoend bewijs is voor *t ongebruikelik zijn in de gesproken taal. Op de Griekse dialekten van Zuid-ltalië kan men zich beroepen, die in de 9** en 10de eeuw ontstonden; we weten dat onder Leo VI 3000 kolonisten uit de omstreken van Patras naar Zuid-Italië togen, en toch komt in die dialekten geen enkel Slavies woord voor. De invallen der Slaven in de Peloponnesus begonnen reeds in de zesde eeuw; al bleven de steden steeds Grieks, op ’t platteland vestigden zich overal Slaven. In 807 werd Patras met moeite tegen hen verdedigd. 2) For a long time the two languages, French and English, kept almost entirely apart. The English of 1200 is almost as free from French words as the English of 1050; and it was not till after 1300 that French words began to be adopted wholesale into English (Sweet, A Primer of Historical English Grammar, 1902, § 21). 8) Oldendorp (biz...”
2

“...73 daegten, haeden, maes *) enz. voor dat, gedachten, hadden, en mas; ik onderstel dus dat vormen als bestraev (bestraffen), jamer (jammer) en smaken (zwakken), die bij Denen en Duit- sers voorkomen, beantwoorden aan de werkelike uitspraak 2). De Duitsers schrijven u in gesloten lettergrepen bijna steeds met één letter: sékur (sekuur), versup (verzuipen), ut (uit, vgl. § 16); een enkele maal vindt men uu, b. v. skuum (schuim) of ue, b v. huer (huren). Rekking wordt door de Duitsers niet weergegeven door het toevoegen van een e, gelijk de Denen dat doen; alleen in een woord als huer schijnt dat het geval te zijn, gewoonlik is verdubbeling van de klinker het middel; ae geeft in Duitse teksten dus niet aa weer, maar een open e (vgl. § 5). De verdubbeling van de t in mett (wit) schrijf ik toe aan de bedoeling om te voorkomen dat een Duitse lezer de klinker gerekt zou uitspreken, gelijk de dubbele t in hutten en utterste (buiten en uiterste) wel dienst zal moeten doen om een doffe u (niet ü)...”