| 1 |
 |
“...zouden willen hebben voor alle bewe-
gingen: let op! Andere bestuurders kunnen dan vervolgerrs
zien. wat de signaalgever gaat doen.
Andere leden zouden voor stoppen over dag met den lin-
kerarm op err neer gaande bewegingen voorschrijven, voor
het maken van een bocht links deir linkerarm uitsteken of
den richtingaarrwijzer en voor het maken van een bocht
rechts den i'ichtiirgaanwijzer uitstoken. Deze leaerr zouden
s avonds ook n signaal willen vooi'schrijven, u.1. het uit-
steken van den richtingaanwijzer, d.i. opletten !, zooals door
de leden vr hen aan het woord bedoeld. Deze sprekers
hadden n.1. tegen het Be.stuurs voorstel het bezwaar, dat
door het gebruik der remnien ook bij het vaart verminderen
het stoplicht aangaat. Achteraan komende bestuurders zou-
den dan kunnen denken, dat de signaalgever gaat stoppen,
waardoor ongelukken zouden kunnen gebeuren.
Weer andere leden konden zich behoudens een paar details
met het Bestuurs voorstel vereenigen. Zij vroegen n.1. of in
den aanhef van...”
|
|
| 2 |
 |
“...geven, doch ook in verband met de techniek van
het stoplicht; dit immers gaat branden op hetzelfde moment,
dat do rem in werking wordt gesteld. Zij gaven dan ook de
voorkeur aan de volgende redactie : a. Bij plotseling vaart
verminderen of stil houden, hiervan te doen blijken, enz..
Nog weer andere leden verklaarden zich met het Bestuurs
voorstel volgens de door de leden daareven aan het woord
voorgestelde redactie te kunnen vereenigen, met dien ver-
stande, dat zij behalve den verlichten richtingaanwijzer ook
het gebruik van den seinstok met reflector wilden toestaan
met het oog op het bezwaar voor velen aan den aanschaf
van licht gevende richtingaanwijzers verbonden. Deze leden
waren echter bereid dezen wensch te laten vervallen, indien
het Bestuur kan verklaren, dat het gebruik van den bedoel-
den seinstok gevaarlijk is.
Algemeen werd gevraagd of deze signalen niet in interna-
natiele vei'keersregelingen zijn vastgesteld, waaraan wij dan
gebonden zouden zijn.
Ad XV. De voorkeur werd gegeven...”
|
|
| 3 |
 |
“...is, aldus de afdeeliiigen, n geheel, dat
niet verdeeld moet worden in verschillende economische ge-
meenschappen. Een ander standpunt dan behartiging van s
Lands belang, d. i. van het Gebiedsdeel Curagao als n ge-
heel. kan nimmer door den Kolonialen Raad ingenomen wor-
den.
De leden zouden het zeer op prijs stellen ieder een exemplaar
van de stukken van de Staten-Genei aal, die betrekking hebben
op Cui'agao, te mogen ontvangen.
De afdeelingen gaven in overweging om het gebruik van
den richtingaanwijzer van motorrijtuigen op meer dan drie
wielen te regelen als van den hoorn enz.: n.1. te bepalen,
dat die aanwijzer slechts gebruikt moet worden, als het noo-
dig is,
De wenschelijkheid werd betoogd de straten, bedoeld in art.
152a Alg. Politiekeur, aan te duiden door het plaatsen van
boi'djes aan het begin.
Met lof werd gesproken ovei- den radiodienst, doch opge-
meikt, dat de telefoon achteruit gegaan is. Algemeen werd
vervanging van de tegenwoordige installatie door een auto-
matische in...”
|
|
| 4 |
 |
“...van het Gebiedsdeel Curagao als
n geheel, kan evenmin door het Bestuur worden ingenomen.
Maatregelen zijn genomen, opdat t. z. t. ieder der leden een
exemplaar van de stukken van de Staten-Generaal, die be-
trekking hebben op Curagao, zal ontvangen.
Het gebruik van den richtingaanwijzer te regelen als voor
den hoorn bepaald, m. a. w. te bepalen dat deze alleen ge-
gebruikt zou worden wanneer de veiligheid van het verkeer
zulks vordert, stuit op overwegende bezwaren.
Een algemeen euvel bij chaufiurs, hetwelk ook op Curagao
in sterke mate aanwezig is, is het plotseling van richting
veranderen zonder zich te overtuigen of de veiligheid van het
verkeer zulks wel toelaat. Hoewel het verplichtend gebruik
van den richtingaanwijzer dit euvel niet opheft, vermindert
het in niet onbelangrijke mate het gevaar er aan verbonden.
Ten slotte levert de richtingverandering, op een voor het overige
verkeer ongewenscht oogenblik, altijd minder gevaar op wan-
neer de voorgenomen manoeuvre voor andere weggebrui-...”
|
|
| 5 |
 |
“...Door het onder alle omstandigheden eisehen van het ge-
bruik van den richtingaanwijzer bij veranderen van richting,
zal dit een goede en vaste gewoonte voor de bestuurders
kunnen worden, waardoor de verkeersveiligheid in hooge mate
gediend wordt.
Bovendien is de bestaande regeling in overeenstemming met
de Nederlandsche wetgeving.
De rneening, dat het wenschelijk zou zyn de straten be-
doeld in artikel 152 a A. P. K. aan te duiden door middel
van bordjes, wordt niet gedeeld.
Het aantal straten als bedoeld is betrekkelijk gering. Daar-
om en omdat zij alle drukke verkeerswegen zijn, zullen zij
zeer spoedig zoowel bij het publiek als bij de chauffeurs als
zoodanig bekend zijn.
Bovendien zijn de H boiden met niet te groote tusschen-
ruimte geplaatst en geven deze zelve de gevraagde aanwijzing.
Niet moet uit het oog verloren worden, dat beperking van
het aantal verkeersborden zooveel inogelijk nagestreefd moet
worden, ten gej'ieve van het rijdend publiek.
Met genoegen vernam ondergeteekende...”
|
|
