Your search within this document for 'mas' OR 'plat' resulted in four matching pages.

You can restrict your results by searching for mas AND plat.
1

“...ste rijstproducenten van het Carabische gebied. Hierna volgen Puerto Rico, Trinidad, Jamaica, Brits Honduras en Frans Guyana. Het rijstareaal bedraagt ongeveer 81.000 hectares in totaal, waarvan Brits Guyana meer dan de helft en Suriname een kwart voor haar rekening heeft. Behalve rijst, is mais een hoofdvoedsel in het Caraibsche gebied, dat f als zodanig gegeten wordt, bf verwerkt wordt tot maismeel. De gebiedsdelen die bij de^ Carabische Commissie belang hebben, produceren jaarlijks 50-000 ton mas, waarvan bijna driekwart door Jamaica en Puerto Rico tezamen. In het rapport wordt gezegd; "Als er n landbouw- product is dat grote mogelijkheden biedt voor verdere ontwikkeling, dan is het mais". De kokosnotencultuur vormt de basis voor copra, waaruit rauwe of geraffineerde kokosolie, margarine, kunstreuzel, en zeep worden ver- vaardigd. Het totale kokosnotenareaal bedraagt ongeveer 93-000 hectares, die jaarlijks 400 millioen noten opbrengen. Trinidad en Tobago leveren ongeveer de helft hiervan...”
2

“...de ontginning van het platteland. Stil en teruggetrokken van aard als zij zijn, doen zij dit echter op onopvallende wijze, en individueel genomen is er bij hen niet veel economische of sociale vooruitgang merkbaar geweest. Zij geven hierin een merkwaardig contrast te zien met de veel grotere be- volkingsgroep van India'sl. herkomst die een generatie tevoren al naar Suriname geemigreerd, door spaarzaamheid en vlijt meer en meer wist te bereiken en op de voorgrond te treden; die zich zowel op het plat- teland als in de stad aanzienlijke bezittingen heeft verworven en de jongere generatie ondanks terughoudendheid en conservatisme der ouderen in hoge mate zag vervi/estersen. Men staat ^r bijvoorbeeld steeds versteld van, hoc voortreffelijk tal van Surinaniurs van Hindo- staanse afkomst de Nederlandse taal beheersen, hoe volkomen zij in de voormalige kolonie "ingeburgerd" zijn, hoezeer zij zich bovonal "Surinamer" voelen (al misgunt het creoolse deel der bevolking hun dit sentiment) en hoevelen...”
3

“...men da- gelijks gebruikt uit soja-olie is bereid. Maar het kan ook sesam-olie of grondnoten-olie of cocos-olie of palm-olie zijn. Pn dus mogen ?/ij verv\/achtv.n, dat behalve vel^, duizenden tonnen Surinaamse rijst, ook Surinaamse soja binnen enkele jaren in Nederland geconsumeerd kan Vi/orden, Hetzelfde geldt ook, zij het in kl^^inere hoeveelheden, voor koffie, cacao, pinda, cocos, mas en cassav^meel. De vee- voeder positie van Nederland was sinds de oorlog nog steeds niet gunstig. De Regering tracht zoveel moge-lijk inkopen in niet~dollargebieden te doen en als zodanig zou Suriname onge- tvv'ijfeld voor mas, sojakoeken en gedroogde en fijngesneden cassave een niet te verwaarlozen steun kunnen betekenen. De toekomst voor citrusfruit is, gezien de grote aanplant in allerlei delen van de v/ereld, niet zo gunstig. Niettemin zal Suriname door selectie en betere verpakking ook in de toekomst behoorlijke hoeveelheden vruchten aan de Nederlandse consument kunnen leveren. De onbekendheid met de...”
4

“...W.I.D. pa^.351 Suriname is eens een rijk ertsland genoemd. Deze u-- spraak heeft in sommige kringen wel critiek ondervonden, mis- schien niet geheel ten onrechte. Maar een ertsloos land is Suriname toch evenmin. Het is zelfs een der belangrijkste, misschien wel de belangrijkste bauxiet-leverander der wereld. Deze bauxiet, het bekende aluminiumerts, komt op verschillende punten in bet Surinaamse land voor, b.v. hier en daar langs de rand van het heuvelland ep enkele plat eau-'gebergte n. In de regel rose getint, soms ta.melijk kleiachtig, maar juist tame- lijk hard materiaal, j.n zijn zuiverste vorm is het echter ?/it en het gehalte aan aluminium kan soms m'r,er dan 60^ zijn. Wan- neer eenmaal ergens bauxiet aamvezig is, behoeft men gewoon-- lijk niet diep te graven om het te ontdekken. In de regel ligt het erts dicht aan de oppervlakte. En daarna heeft men, om het zo maar uit te drukten, alleen maar het bos weg te kappen om met de ontginning van de delfstof te beginnen. Toch wordt er ook...”