1 |
|
“...ste rijstproducenten van het Carabische gebied. Hierna volgen Puerto
Rico, Trinidad, Jamaica, Brits Honduras en Frans Guyana. Het rijstareaal
bedraagt ongeveer 81.000 hectares in totaal, waarvan Brits Guyana meer
dan de helft en Suriname een kwart voor haar rekening heeft.
Behalve rijst, is mais een hoofdvoedsel in het Caraibsche gebied,
dat f als zodanig gegeten wordt, bf verwerkt wordt tot maismeel. De
gebiedsdelen die bij de^ Carabische Commissie belang hebben, produceren
jaarlijks 50-000 ton mas, waarvan bijna driekwart door Jamaica en
Puerto Rico tezamen. In het rapport wordt gezegd; "Als er n landbouw-
product is dat grote mogelijkheden biedt voor verdere ontwikkeling, dan
is het mais".
De kokosnotencultuur vormt de basis voor copra, waaruit rauwe of
geraffineerde kokosolie, margarine, kunstreuzel, en zeep worden ver-
vaardigd. Het totale kokosnotenareaal bedraagt ongeveer 93-000 hectares,
die jaarlijks 400 millioen noten opbrengen. Trinidad en Tobago leveren
ongeveer de helft hiervan...”
|
|
2 |
|
“...de ontginning van het
platteland. Stil en teruggetrokken van aard als zij zijn, doen zij dit
echter op onopvallende wijze, en individueel genomen is er bij hen
niet veel economische of sociale vooruitgang merkbaar geweest. Zij
geven hierin een merkwaardig contrast te zien met de veel grotere be-
volkingsgroep van India'sl. herkomst die een generatie tevoren al naar
Suriname geemigreerd, door spaarzaamheid en vlijt meer en meer wist
te bereiken en op de voorgrond te treden; die zich zowel op het plat-
teland als in de stad aanzienlijke bezittingen heeft verworven en de
jongere generatie ondanks terughoudendheid en conservatisme der
ouderen in hoge mate zag vervi/estersen. Men staat ^r bijvoorbeeld
steeds versteld van, hoc voortreffelijk tal van Surinaniurs van Hindo-
staanse afkomst de Nederlandse taal beheersen, hoe volkomen zij in
de voormalige kolonie "ingeburgerd" zijn, hoezeer zij zich bovonal
"Surinamer" voelen (al misgunt het creoolse deel der bevolking hun
dit sentiment) en hoevelen...”
|
|
3 |
|
“...men da-
gelijks gebruikt uit soja-olie is bereid. Maar het kan ook
sesam-olie of grondnoten-olie of cocos-olie of palm-olie zijn.
Pn dus mogen ?/ij verv\/achtv.n, dat behalve vel^, duizenden tonnen
Surinaamse rijst, ook Surinaamse soja binnen enkele jaren in
Nederland geconsumeerd kan Vi/orden,
Hetzelfde geldt ook, zij het in kl^^inere hoeveelheden,
voor koffie, cacao, pinda, cocos, mas en cassav^meel. De vee-
voeder positie van Nederland was sinds de oorlog nog steeds
niet gunstig. De Regering tracht zoveel moge-lijk inkopen in
niet~dollargebieden te doen en als zodanig zou Suriname onge-
tvv'ijfeld voor mas, sojakoeken en gedroogde en fijngesneden
cassave een niet te verwaarlozen steun kunnen betekenen.
De toekomst voor citrusfruit is, gezien de grote aanplant
in allerlei delen van de v/ereld, niet zo gunstig. Niettemin
zal Suriname door selectie en betere verpakking ook in de
toekomst behoorlijke hoeveelheden vruchten aan de Nederlandse
consument kunnen leveren. De onbekendheid met de...”
|
|
4 |
|
“...W.I.D.
pa^.351
Suriname is eens een rijk ertsland genoemd. Deze u--
spraak heeft in sommige kringen wel critiek ondervonden, mis-
schien niet geheel ten onrechte. Maar een ertsloos land is
Suriname toch evenmin. Het is zelfs een der belangrijkste,
misschien wel de belangrijkste bauxiet-leverander der wereld.
Deze bauxiet, het bekende aluminiumerts, komt op verschillende
punten in bet Surinaamse land voor, b.v. hier en daar langs
de rand van het heuvelland ep enkele plat eau-'gebergte n. In de
regel rose getint, soms ta.melijk kleiachtig, maar juist tame-
lijk hard materiaal, j.n zijn zuiverste vorm is het echter ?/it
en het gehalte aan aluminium kan soms m'r,er dan 60^ zijn. Wan-
neer eenmaal ergens bauxiet aamvezig is, behoeft men gewoon--
lijk niet diep te graven om het te ontdekken. In de regel
ligt het erts dicht aan de oppervlakte. En daarna heeft men,
om het zo maar uit te drukten, alleen maar het bos weg te
kappen om met de ontginning van de delfstof te beginnen. Toch
wordt er ook...”
|
|