Your search within this document for 'richtingaanwijzer' resulted in six matching pages.
1

“...nadeele van de veiligheid. Een absoluut voorschrift tot het gebruik van den richting- aanwijzer wil echter in geenen deele zeggen, dat het geven van het verkeersteeken een vrijbrief zou zijn. om zonder zich om het verdere verkeer te bekommeren, plotseling van rich- ting te veranderen. Ten allen tijde zal de bestuurder zich hebben te overtuigen, mede door het gebruik van den spiegel,, of richtingverandering geoorloofd is. Uitgebreid is d&n ook de jurisprudentie waarbij zoodanig misbruik van de richtingaanwijzer veroordeeld werd. De prak-, tijk heeft echter geleerd, dal. het juist in het algemeen die be- stuurders, die zich weinig om anderen bekommeren, zijn, die nalaten het teeken voor richtingverandering te geven. Het aan deze categorie, die vrij talrijk is, over te laten te bepalen of de verkeersveiligheid een teeken van richtingverandering eischt, zal de veiligheid ongunstig beinvloeden. Bovendien worde niet uit het oog verloren dat zelfs het bestaande absolute voorschrift niet insluit de v...”
2

“...houden, o po at het rijdend publiek niet in de war raakt. Zoo waren er leden, die maar n signaal zouden willen hebben voor alle bewe- gingen: let op! Andere bestuurders kunnen dan vervolgens zien. wat de signaalgever gaat doen. Andere leden zouden voor stoppen over dag met den lin- kerarm op en neer gaande bewegingen voorschrijven, voor het maken van een boc-lit links den linkerarm uitstken ot den richtingaanwijzer en voor het maken van een bocht rechts den richtingaanwijzer uitstoken. Deze leden zouden s avonds ook. n signaal willen voorschrijven, n.1. liet uit- steken van den richtingaanwijzer, d.i. opletten !, zooals dooi e leden vr hen aan het woord bedoeld. Deze sprekers hadden nl tegen het Bestuurs voorstel het bezwaar, dat door het gebruik der remmen ook bij het vaart verminderen het stoplicht aangaat.- Achteraan komende bestuurders zou- den dan kunnen denken, dat de signaalgever gaat stoppen, waardoor ongelukken zouden kunnen gebeuren. Weer andere leden konden zich behoudens een paar...”
3

“...geven, doch ook in verband met de techniek van het stoplicht: dit immers gaat branden op hetzelfde moment, dat de rem in werking wordt gesteld. Zij gaven dan ook de voorkeur aan de volgende redactie : a. Bij plotseling vaart verminderen of stil houden, hiervan, te doen blijken, enz.. Nog weer andere leden verklaarden zich met het Bestuurs voorstel volgens de door de leden daareven aan het woord voorgestelde redactie te kunnen vereenigen, met dien ver- stande, dat zij behalve den verlichten richtingaanwijzer ook het gebruik van den seinstok met reflector wilden toestaan met het oog op het bezwaar voor velen aan den aanschaf van licht gevende richtingaanwijzers verbonden. Deze leden waren echter bereid dezen wensch te laten vervallen, indien het Bestuur kan verklaren, dat het gebruik van den bedoel- den seinstok gevaarlijk is. Algemeen werd gevraagd of deze signalen niet in interna- natiole verkeersregelingen zijn vastgesteld, waaraan wij dan gebonden zouden zijn. Ad XV. De voorkeur werd gegeven...”
4

“...Curasao is, aldus de afdeelingen, n geheel, dat niet verdeeld moet worden in verschillende economische ge- meenschappen. Een ander standpunt dan behartiging van s Lands belang, d. i. van het Gebiedsdeel Curasao als n ge- heel, kan nimmer door den Kolonialen Raad ingenomen wor- den. De leden zouden het zeer op prijs stellen ieder een exemplaar van de stukken van de Staten-Generaal, die betrekking hebben op Curasao, te mogen ontvangen. De afdeelingen gaven in overweging om het gebruik van den richtingaanwijzer van motorrijtuigen op meer dan drie wielen te regelen als van den hoorn enz.: n.1. te bepalen, dat die aanwijzer slechts gebruikt moet worden, als het noo- dig is. De wenschelijkheid werd betoogd de straten, bedoeld in art. 152a Alg. Politiekeur, aan te duiden door het plaatsen van bordjes aan het begin. Met lof werd gesproken over den radiodienst, doch opge merkt, dat de telefoon achteruit gegaan is. Algemeen werd vervanging van de tegenwoordige installatie door een auto- matische in overweging...”
5

“...van het Gebiedsdeel Curasao als n geheel, kan evenmin door het Bestuur worden ingenomen. Maatregelen zijn genomen, opdat t. z. t. ieder der leden een exemplaar van de stukken van de Staten-Generaal, die be- trekking hebben op Curasao, zal ontvangen. Het gebruik van den richtingaanwijzer te regelen als voor den hoorn bepaald, m.a. w. te bepalen dat deze alleen ge- gebruikt zou worden wanneer de veiligheid van het verkeer zulks vordert, stuit op overwegende bezwaren. Een algemeen euvel bij chauffeurs, hetwelk ook op Curasao in sterke mate aanwezig is, is het plotseling van richting veranderen zonder zich te overtuigen of de veiligheid van het verkeer zulks wel toelaat. Hoewel het verplichtend gebruik van den richtingaanwijzer dit euvel niet opheft, vermindert het in niet onbelangrijke mate het gevaar er aan verbonden. Ten slotte levert de richtingverandering, op een voor het overige verkeer ongewenscht oogenblik, altijd minder gevaar op wan- neer de voorgenomen manoeuvre voor andere weggebrui-...”
6

“...3 Door het onder alle omstandigheden eischen van het ge- bruik van den richtingaanwijzer by veranderen van richting, zal dit een goede en vaste gewoonte voor de bestuurders kunnen worden, waardoor de verkeersveiligheid in hooge mate gediend wordt. Bovendien is de bestaande regeling in overeenstemming met de Nederlandsche wetgeving. De meening, dat het wenschelijk zou zijn de straten be- doeld in artikel 152 a A. P. K. aan te duiden door middel van bordjes, wordt niet gedeeld. Het aantal straten als bedoeld is betrekke! yk gering. Daar- om en omdat zij alle drukke verkeerswegen zijn, zullen zij zeer spoedig zoowel bij het publiek als by de chauffeurs als zoodanig bekend zijn. Bovendien zijn de H borden met niet te groote tusschen- ruimte geplaatst en geven deze zelve de gevraagde aanwijzing. Niet moet uit het oog verloren worden, dat beperking van het aantal verkeersborden zooveel mogelijk nagestreefd moet worden, ten gerieve van het rijdend pubiiek. Met genoegen vernam ondergeteekende...”