Your search within this document for 'flecha' resulted in two matching pages.
1

“...i musuiman, un hobeu inexperto, koe keriendo koe su tata Io a perde pe- lea, a tira ua flecha riba bo espo so, koe mes ora a cai abao banda di mi. Moeriendo nos a carg hiba foi campo di batalja i el a encarga mi di trece su ultimo adios pa bo. . Despues di es relato tristoe a rei na un silencio largoe i penoso den es cuarto; Enguerrando a cera su mo^ keta coe rabia; un idea sombria ta- bata pasa den su cabez. Hermenegilda a wei t i el a tembla. I e musuiman 16 keda sin haja cas- tigoe pa su crimen ? el a grita rabid Mi jioe, Dios ta mauda nos pa nos stima nos enemigenan. i Senjora, bo jioe tin ardor i balor di un cabaljero completo. Bo ta ekiboca bo, Senjor, loketin ta aturdimentoe i libereza di mucha. Disimula anto mi frankeza, mi a huzga na e fuego koe tabata bril ja den su wowo..... Ma ti mision ta cumplf i mi mester toem dspdida. Pedro Archibaldo a nenga decidi- damente toer recompense koeecas- teljana kier a ofrec i el a despedi cambiando un eenjal di inteligencia coe e hoben Enguerrando...”
2

“...atras. Coe gritoe di alegria nan a tende e promesanan, ma e hoben 'nobel- nan a menaza 'coe un gritoe di in- dignation. Enbano captan Medrico Aubriot tabata trata di calma nan. Traidornan nan tabata grita, traidornan maldicin riba boso I No tende na es orguljosonan, captan tabata bisa na e muchanan di coenucoe, sigui mi... Ai di bo, Archibaldo Enguer- rando a grita i ne mes oca el a tira un flecha riba dj, koe sinem- bargo no a coh i a bai pega den un di e masternan. Ne mes momento e barcoe, koe ta- bata hi ba e nobelnan a hani separi di e otronan i rondon. di enemigoe. E hobennan a manda un jobida di flecha riba nan koe a haci hopi hanja un tumba den olanan di lamar. E muse)marman, furioso pe resis- tentie, a responde coe un jobida di piedra. E muchanan, koe a resolve pa defeude nan mes te na ultimo, a sigui iucha manera liero te koe di ripiente un vlam grandi a sali foi dek di barcoe i a pone nan dal un gritoe tremendo di spantoe. XIV. Ainda ora incendio a coeminza abordo e hoben nobelnan...”