| 1 |
 |
“...minder gezocht zijn en niet
lager genoteerd staan dan die van Caracas en Trinidad.
Bovendien is er geen cultuur die zoo eenvoudig en gemakkelijk
is, die zoo weinig arbeidskrachten en betrekkelijk zoo geringe
moeite vordert en waarbij de kansen van mislukken bij een niet
al te slecht beheer zoo gering zijn. Ook mag men aannemen dat
men bij de tegenwoordige prijzen na ommekomst van tien jaar
20 k 30 pCt. van het in cacao gestoken kapitaal maakt. (1)
Suiker en Cacao zijn op dit oogenblik de eenigste stapel-pro-
ducten, die in de kolonie verbouwd worden, maar de rijke,
vruchtbare bodem leent zich bijna tot elke cultuur, die in de
Tropen bekend is en brengt ook zonder toedoen van menschen
veel voort dat slechts behoeft te worden ingezameld.
Zie hier wat een schrijver uit vroegere dagen zegt: c Van de
koopmanschappen die in het landt worden ghevonden ofte ghe-
maeckt konnen worden.
De principaelste commoditeyt van dit Landt zijn de Suycker-
rieden/ van welcke in deze quartieren groote menichte is;...”
|
|
| 2 |
 |
“...van de slechte zorg die voor de kleine kinderen gedragen wordt.
Wilde men dus de kolonie niét geheel ten ondergang doemen,
dan moesten van elders arbeiders worden aangevoerd.
Dit was in de naburige koloniën (i) met het beste succes
geschied.
Sedert den invoer van koelies uit Britsch-Indië waren die
bezittingen en vooral Demerare en Trinidad in welvaart sterk voor-
uit gegaan. De suprematie van negers was verminderd door
de steeds grooter wordende aanwas van het koelie-element en de
uitvoer van stapel-producten nam daar jaar op jaar toe, terwijl
Suriname steeds achteruitgaande bleef.
Het kan niet dikwijls genoeg herhaald worden dat Suriname
en Demerare wat ligging, bodem en klimaat aangaat volkomen
overeenstemmen en dat, zoo er eenig verschil bestaat, dit ten
(i) Men zie daaromtrent: Eenige W. I. koloniën sedert de emancipatie.
P. Fraissinet, Amst. 1879. Een werkje dat ook thans nog actualiteit heeft....”
|
|
