| 1 |
 |
“...nuttig zoodanige onder-
vinding zijn moge, is er zooveel onaangenaams aan verbonden,
dat ik ze niemand zou toewenschen, behalve altijd dien consul!
Maar ook aan ons eentonig lijden kwam een einde en naarmate
de een en twintigste dag naderde, helderden de gezichten van
het morrend gezelschap eenigermate op en steeds minder zichtbaar
werd de vroeger duidelijk merkbare zucht tot zelfmoord bij eenige
onzer.
En op dien gedenkwaardigen dag openbaarde zich in hen, die
onze boeien kwamen slaken een karakter-trek, die men waar-
schijnlijk in Suriname niet zoo gezocht hebben en dien ik hier
niet onvermeld mag laten.
Op dien dag moesten wij en al wat ons toebehoorde worden
gedesinfecteerd. Ook na die 21 dagen was dit nog noodig! In
de kajuit, waar wij zaten te ontbijten, had men een walmen
verspreidend toestel geplaatst, waarvan wij de dampen, die ons
dreigden te verstikken, al hoestende en proestende ontvluchtten,
De eenige dame in ons gezelschap, wier bijzijn door opgeruimd-
heid en vriendelijken...”
|
|
| 2 |
 |
“...2 6
meen zeer middelmatig, de wijn slecht, en beiden zeer duur.
Intellectueel staat men in de kolonie niet- op een hoog stand-
punt. Daaraan is vooral het groote isolement waarin men zich
bevindt, de enorme afstand van alle middelpunten van verlichting
en ontwikkeling en ook zeker voor een groot deel het ontzenu-
wend karakter van het klimaat schuld. • Men kan moeilijk
veel belang blijven stellen in Europeesche politiek, wanneer men
zoo ver buiten Europa woont dat geene verandering dè.ar,
hoe ingrijpend ook, anders dan een holle klank is voor
den Kolonist; of op de hoogte blijven van uitvindingen, waarvan
men de toepassing nooit te zijn krijgt; — getuige de toch
niet geheel nieuwe uitvinding van dë telegraaf —; verslagen lezen
van Kamer-debatten over kwesties en toestanden waaraan men ver-
vreemd is of die men nooit gekend heeft. Wanneer men om de
14 dagen 12 couranten krijgt dan leest men die op geheel andere
wijze dan wanneer men er eiken dag één ontvangt met nieuws
dat echter in de West...”
|
|
| 3 |
 |
“...aangeland. Van
die deugden is, naar men beweert, hier en daar op die lange
zee-reis wel een enkele zoek geraakt, maar aan de ondeugden
ontbrak er niet één. Onder die ondeugden nu behoort ontegen-
zeggelijk ook een soort van watervrees wat de huid betreft, die
niettegenstaande de zoo hooggeroemde Hollandsche zindelijkheid,
welke zich trouwens tot de onlevende voorwerpen bepaalt, zich
wellicht, behalve bij de Esquimos, bij geen volk ter wereld zoo
sterk openbaart als ten onzent. Die hollandsche karakter-trek
is door Multatuli ergens uitnemend gekenschetst, waar hij, spre-
kende van een Russische Prinses, die in ’t water sprong om een
kind te redden, aan een der omstanders laat zeggen dat zoodanig
nat worden voor haar niets ongewoons was, omdat men in
Rusland, waar men niet zoo zindelijk is als in Holland, dagelijks
een bad moet nemen om zich voor die grootere onzindelijkheid
te vrijwaren.
In Suriname nu, even als bij ons, acht men zich zindelijk ge-
noeg om dat bad te kunnen missen en de badkamer...”
|
|
