| 1 |
 |
“...het gas ontsnapt, en dat plantages, die vóór dien
tijd nog groote sommen waard waren, voor een appel en een
ei verkocht werden.
En men stelle zich dat gevaar ook thans niet als denk-
beeldig voor.
De stastistiek toch toont aan, hoe in de laatste jaren, ook
ten opzichte der Engelsche koloniën slechts voor 90 o/0 — in
1882 slechts voor 80 »/0, naar men verneemt— voldaan werd
aan de aanvragen om immigranten. En het ligt voor de hand,
dat die verhouding steeds ongunstiger zal worden, naarmate ge-
brek en hongersnood — de eenige prikkel voor den inlander om
(1) Als staaltje van Engelsche handelswijze diene, dat, zoó als van zeer
bevoegde zijde werd vernomen, van het besluit tot schorsching der immigra-
tie geen bericht aan de Nederlandsche Regeering werd gedaan en deze dat
besluit op toevallige wijze vernam. Later, toen bleek dat de consul geene
genoegzame gronden voor zijn telegram kon opgeven, werd dat besluit weer
ingetrokken en de immigratie van koelies, echter telkens slechts voor
den tij...”
|
|
