| 1 |
 |
“...beginsel, en van de onvermijdelijkheid van zijne
spoedige verwezenlijking.
Het opheffen van billijke bezorgdheden, het over-
eenbrengen der strijdige belangen is eene taak die
wy geheel en veilig aan hare wijsheid en rechtvaar-
digheid kunnen overlaten. Onze Maatschappy heeft
de volkomene overtuiging dat, gelijk zy zelve, de
Regeering geene andere vrijlating der slaven wil
dan //eene waarlijk heilzame;// dat is in de eerste
plaats eene zoodanige, waardoor ten opzichte van
den ongelukkigen medemensch de laatste dwaling
niet erger wordt dan de eerste. Zy weet dat, ook
hierin met haar eenstemmig, de Regeering deze
vrijlating niet wil met krenking van iemands we-
zenlijk recht 2. Tot blinde hartstochtelijkheid en
schuldige overijling acht zy haar in geenen deele
in staat. Maar door het bestrijden van elk voor-
oordeel, dat de hartelijke aanneming van haar be-
ginsel in den weg staat, door de kalme, maar na-
drukkelijke en bezielde verdediging er van, voor
haar zoo veel mogelijk aller instemming...”
|
|
| 2 |
 |
“...verplichting tot werkzaamheid, dubbel welkom on-
der den schoonen hemel van Suriname. Weid uit
over het hem zoo onbekende geluk der vrijheid
van zorgen. Gebruik al uwe welsprekendheid.
Spaar geene verzoekingen. Verberg hem slechts
niet dat hy het liefelijk geheel van alle deze voor-
rechten niet genieten zal dan onder den naam en
in den toestand van een Slaaf. Of zoo gy hem
het nog altijd eenigzins harde woord meent te
moeten sparen: maak het hem slechts duidelijk
dat hy van elk denkbeeld van wil, verkiezing, of
beschikking over zijn persoon en lot, of over de
personen en het lot van zijn echtgenoot en...”
|
|
| 3 |
 |
“...( 25 )
III.
Maar wat Beschaving vordert, wat Menschlie-
vendheid wenscht, dat beveelt de Geest des Chris-
tendoms.
Ook hy wil, gelijk de Beschaving, tot de neger-
bevolking doordringen. En hy duldt niet dat men
de bevrediging van de wenschen der Menschlie-
vendheid beschouwe als aan willekeur of goedvinden
overgelaten.
Gelijk de Beschaving s wil ook hy tot de neger-
bevolking doordringen. Maar wat zeg ik gelijk.
Vóór de komst van het Licht tot verlichting
der heidenén, moge het aan sommige volkeren
der oudheid vergund zijn geweest, op den weg van
ontwikkeling van het bloot menschelijke, een ze-
keren , ja een hoogen trap doch van eenzijdige Be-
schaving te bereiken; sedert dat groote keerpunt
in de geschiedenis des menschdoms is dit) zelfs
niet meer geoorloofd. //Verkondigt, heeft de Hei-
land der wareld gezegd, verkondigt het Evange-
lie aan alle creaturen;// en van dien oogenblik
af zijn Beschaving en Christendom alzoo ver-
eenigd, dat de eerste niet meer mogelijk is zonder
het laatste;...”
|
|
| 4 |
 |
“...veel zelfvoldoening afschetsen,
en het heeft noch behoefte noch vatbaarheid voor
eenige leer die hooger gaat dan deze: Laat ons
eten en drinken; want morgen sterven wy!-----------
Zoo kan dan de Geest des Christendoms niet an-
ders dan bevelen den slagboom op te heffen, welken
niet dan zijne miskenning tot nog toe heeft laten
bestaan. Hy beveelt dit, als die geest van ver-
overing, die alle de volkeren onderwijzen, alle de
volkeren onderwerpen, de geheele wareld aan de
voeten des Heilands brengen wil. Maar hy be-
veelt het niet minder als die geest van liefde, die,
waar het geweten nog ten deele onverlicht gebleven
is, met de hardigheid der harten wel geduld heb-
ben , maar nimmer een verdrag met haar maken,
en, waar het licht is opgegaan, haar niet langer
verdragen kan.
Dit is het standpunt, M. H.! uit hetwelk, naar
ik meen, het vraagpunt over het christelijk plicht-
matige van de Opheffing der Slaverny moet beoor-
deeld en beslist worden. Het licht is over de
gewetens opgegaan. De tijd der...”
|
|
| 5 |
 |
“...ter hulpe gesneld, bloedige lauweren als zy te
plukken, schijnt de Voorzienigheid, die ons met
vrede zegent, voor U niet te hebben weggelegd.
Ware het anders, het heldenbloed zou zich niet ver-
loochenen. Maar het hart der ware helden is ten
allen tijde een hart geweest, voor de stem der men-
schelijkheid geopend en gevoelig. Ook het uwe,
Sire! Hoor die stem
Doch die Koning is in ons midden niet.
De Koning der Koningen echter is het. In
Diens hand zijn de harten der Vorsten en der
volkeren. Zijn wil zal geschieden. En met die-
pen ootmoed en een vast vertrouwen wenden wy
ons tot Hem met deze bede: Almachtige, Gena-
dige , en Goedertierene! Zie gy in gunste neder, op
de goede zaak, die wy wenschen te bevorderen. Ver-
eenig gy aller hart, om ze in oprechtheid te willen.
Geef ware wijsheid, om ze tot zegen te volbren-
gen. Verlos ons van een schuld die ons drukt; en
terwijl gy de vreugde dezer late plichtbetrachting
ons vergunt, neem gy de eere voor U....”
|
|
