| 1 |
 |
“...zeide de directeur, meenen zij
dat zij zeggen mogen, wat zij willen en daarom is het beter een apostil voor te lezen;
de groote geleerdheid doet de dominees dwalen en hij, directeur, was blij dat hij niet
gestudeerd had, anders zou hij zijn dingen niet kunnen doen zooals hij ze nu doet.
Ik voor mij, vervolgt ds. Specht, heb nooit op zijn persoon gepreekt, maar altijd in
generalibus terminis, de toepassing ieder persoonlijk overlatend, vooral in dezen
droevigen oorlogstijd, wanneer een leeraar niet stom mag wezen, maar vooral in deze
heidensche en ongebonden landen de menschen de zonden op het hart moet leggen,
ter afwending van Gods oordeelen, daar wij immers den vijand alle dagen kunnen
verwachten. Vaak is hij met zuchten en tranen op den kansel gegaan, want, ofschoon
hij den naam had van een grooten bestraffer, had hij wel soms gewenscht met te
moeten bestraflFen — hetgeen ons, terloops gezegd, aan Jeremia XX 7—9 denken doet
en zijne gansche gemeente op zijn armen in den hemel te dragen.
Wij...”
|
|
