| 1 |
 |
“...eeuw* . ,
De loop der slavenbevolking werd natuurlijk ook nog bepaald door desertie, manu-
missie en verkoop naar vreemd gebied. Na 1838 werden de Engelsche en sedert 1848
waren de Fransche eilanden wijkplaatsen voor deserteurs uit ons gebied, vooral
van onze Bovenwindsche eilanden; waar geen slavernij meer bestond was gebrek
aan werkkrachten. Britsch-Guiana loofde premies uit voor arbeiders £****£
vrijen en vrijgekochte slaven uit Cura9ao, St. Eustatius en Saba daar wel heentrokken,
Dekten der manumissie werden in 1850 afgeschaft en op alle eilanden nam het
aantaltrijverklaringen daardoor sterk toe. De landsslaven verkeerden in excep ionee^
gunstige omstandigheden; sedert 1844 konden zij zelfs met vrijen kerkehjk m den
echt worden verbonden. Het burgerlijk huwelijk was natuurlijk vooralle
gesloten. Merkwaardig is hoe weinig gebruik de landsslaven van Bonaire hadden
gemaakt van de voor hen reeds vóór 1850 bestaande gelegenheid om zich vn, te koopen.
Koer van slaven ten slotte was in 1830 opnieuw...”
|
|
