| 1 |
 |
“...HELDENSPEL. 21
Men kan zich op zijn vlijt en moed gerust vertrouwen.
Maar zagt... hij is het zelf: ’k mogt veilig op hem bouwen.
VIERDE T O O N E E L.
ERNESTUS, KAREL, F RE D ERIK.
F REP ER IK.
&lijn vrienden! ’k heb mijn’ pligt naar uwen wensch be*
(tracht,
De dappre burgerij reeds voor uw huis georagt.
Elk brandt van heldenvuur, ontvonkt doorfpijtentooren.
ft Wil all> den trotfchen Brit... maar hoe!
K A REL»
Wat of wij hooret,! .
V IJ F D E T O O N E E L.
ERNESTOS, KAREL, FRED ERI KJ FLORIS,
aan ’t hoofd van eenige gewagende burgers.
FLORIS, tegen Ernestus.
Ontzet u niet, mijnheer! wij vinden ons verpligt
U, eer wij verder gaan, te Rellen voor ’t gezigt,
Of ’t niet wel veiligst waare 'ons opzet nog te ftaaken ?..
ERNESTUS, hemfchielijk in de reden vallende.
Hoe! wilt gij dan uwe eer, uw’ eed,uzelv’verzaaken?
Wat lafheid kweekt uw hart!..
B 3
FliOr...”
|
|
| 2 |
 |
“...Gewis onze uitkomst ftaat alleen in ’s Hoogften hand.
’k Zag in ’t verfchiet bij ’t plein een menigte foldaaten;
Zij liepen naar het fort, als vliegend’, langs de ftraaten,
Terwijl nog anderen hen volgden op den voet.
Den Hemel is bekend wat ons gebeuren moet.
KAREL.
Ik ga terftond om hoog eens uit het vengfter kijken.
-FLORIS.
En ik naar buiten.
ÈRNESTÜS.
Gaat.'
ZESDE T O O N E E L.
ERNES T US j FREDERIK.
ERNESTUS.
Wat of ons toch zal blijken ?
6 Hemel! red dit oord door uwe fterke hand!
. I j
r
F RE-...”
|
|
| 3 |
 |
“...uit hun bezit gedreven
Hn fchaamtloos uitgefphud door ’s knevelaars geweld!
Dan, waartoe dit tafreel zoo naar mij voorgefield ?
De Hemel, hoop ik , eens met al ons leed bewogen,
•Zal, 6 Euftatius! uw’ luister weer verhoogen.
-Hoe zeer verlangt mijn ziel naar eene nieuwe maar’!
Wie .nadert ons ?..
negende t o o n e e l.
frederik» floris,
FLORIS.
Mijnheer! veelligt dat wij ’t gevaar
Eerlang te boven zijn, fchoon ik ’t niet kan begrijpen,
Hoe zeer ik op dees zaak mijn zinnen ook moog’ flijpen.
C*4
F RE-...”
|
|
