Your search within this document for 'uno' resulted in 19 matching pages.
1

“...mundo, Sancta mater Dei Ecclesia de ges- tis et vita ejus atque miraculis fuit sufficienter infor- mata, canonizatus fuit et est cum Sanctis in gloria reputatus; et idcirco non est expediens neque decens quod de temporibus suis in aliquo me intromittam. XJnum audivi de predicto domino rege illustrissimo laudabile quod michi videtur utile posteris intiman- dum1. Secundum consuetudinem suam, quolibet anno die Veneris in Parasceve Domini, psalterium legebat a principio usque in finem. Accidit in uno anno quod quidam nobilis, de illustri genere progenitus, propter multa maleficia per se perpetrata erat in Casteleto Parisius. Die autem Veneris in Parasceve rex in capella sua secundum morem psalterium legebat. Venerunt autem propinqui et amici illius qui in Castelleto erat, cum filio [fol. 47] et fratribus regis, ut dicebatur, ad regem. Rex autem, videns eos, posuit digitum suum super versiculum quem legere debebat, volens ibidem reincipere. Unus autem de nobilibus, cui commissum erat, dixit...”
2

“...CHRONIQUE. 91 [1316] sia Beate Marie Parisius transportatum et ibi fuit missa solempnis celebrata; et tune fuit portatum cor- pus in ecclesia Beati Dyonisii et die lune in crastino fuit ibidem tumulatus. Corpus autem fuit apertum, ut dicebatur, et cor ejus de uno linteamine tersum; unus autem canis lintheamen lambuit et statim mortuus est; et unus etiam famulus dicti regis comedit de esca de qua rex comederat et statim mortuus est; et prop- ter hoc fuit mala suspicio super multos. Ludovicus autem rex supradictus regnavit circiter annis tribus. Qui generavit unum filium, Johannem nominatum; qui Johannes parum vixit post mortem sui patris et mortuus est et sepultus in monasterio Sancti Dyonisii cum suo patre1. Anno millesimo trecentesimo sexto decimo, obiit felicis recordationis eminentissimus Clemens papa quin- tus. Hic enim eminentissimus dominus Clemens papa fuit electus a dominis cardinalibus et erat, tempore electionis de se facte, archiepiscopus Burdegalensis. Fuitque conseffol. 90]cratus...”
3

“...habitarent, fecit ibidem incendia et cremari domos; ventus autem erat ingens et venit incendium citra pontem fluvium- que; et tota villa fuit pene cremata et combusta. Videntes autem, illi de villa ad arma concurrerunt et, multis cesis et quasi innumeris, comité Namurcense evadente, ceperunt comitem Ludovicum1. Septem autem milites in parrochiali ecclesia Beati Martini fugerunt totaque communia ville venit in atrio circa templum, presente dicto Ludovico; dictus autem Ludo- vicus rogabat eos pro uno de septem qui fuerat ejus instructor; responsum autem erat ei quod melius esset ut rogaret pro se ipso. Gaptis autem per vim dictis septem militibus, truculenter eos occiderunt et qu’il a déja dit 4 la p. 94. Le scribe, ayant trouvé ces deux notes 4 des endroits différents dans les registres de 1’abbaye, les aura recopiées sans s’apercevoir qu’elles avaient même teneur. 1. « Anno Domini mcccxxv Ludovicus, comes Flandrie, minus sano usus consilio, villam Curtracensem pro majori parte comburere fecit...”
4

“...recepit hospicium in abbatia Sancti Mar- tini, et alius cardinalis Neapolitanus dictus Hannibal qui hospicium accepit in domo episcopi; et fuerunt recepti cum processionibus. Dictique duo cardinales, et prelati qui cum eis venerant, iverunt apud Antho- nium, et babuerunt parlamentum cum duce Brabantie et cum comité Hannonie; et ibi fuit concordatum quod utraque pars cessaret, et nichil innovaret una pars [fol. 106] supra aliam, donee renuntiarent sufficienter et, renuntiatione facta, adhuc cessarent uno mense nichil innovando1. Eodem anno iverunt duo supradicti cardinales ad villam Montensem; et recepit eos comes Hannonie multum gratiose et fecit grande convivium; sed ipse, collatione habita cum eis et cognita eorum voluntate, reversi sunt ad civitatem Tornacensem et inde reces- serunt versus Parisius, sequentes regem Anglie qui erat in Britannia. Anno eodem scilicet m° trecentesimo quadragesimo secundo, circa Natale Domini, intraverat rex Anglie in Britanniam, vastando eam rapinis et incendiis;...”
5

“...trecentesimo quadragesimo sexto, die Jovis in Cena Domini1, sedente rege Anglie ante villam de Calays, exierunt de Brugis quinque milia hominum armatorum ut ferrent auxilium dicto regi; qui renuntiavit eis quod non erat opus ut venirent. Et post dictam diem exierunt illi de Ypris et illi de Gandavo qui ad mandatum dicti regis, sicut Brugen- ses, sunt reversi. Anno eodem, civis quidam de Compendio dives et potens, vocatus Symon Poullais2, accusatus est a cognato suo germano super verbis dictis in uno prandio, quod rex Anglie melius debebat regnum Franchie optinere quam rex qui tenebat; fuitque ductus Pari- sius et facta de eo publica justicia, talis quod trunca- tus fuit cruribus et brachiis et capite. Et hoc factum fuit Sabbato post festum sancti Johannis. Anno m° ccc° xlvj0, dominus de Goumenies movit guerram contra episcopum Cameracensem et fecit plures insidias ac insultus et captiones hominum et bestiarum circa Castrum in Cameracesio, ubi erat episcopus. Una autem die dominus de Goumenies...”
6

“...CHRONIQUE. 173 [1347] regis advocatus; iste iniit consilium secretum cum uno barone, domino Johanne de Chalon1, ut proderet et traderet civitatem Laudunensem in ejus manibus et etiam in manibus Anglicorum; et ordinaverunt modum proditionis. Qui clericus confecit litteras quas per unum, quem tenebat sibi familiarem et secretarium, misit regi Anglie porrigendas, in quibus mandabat totam proditionem et omne illud quod facere intende- bat. Sed Dominus, qui est cognitor secretorum, nolens perire tam nobilem civitatem, immisit in cor nuntii deferentis litteras supradictas ut eas portaret domino regi Franchie, et sic fecit. Qui quidem clericus scivit quod fraus et pro[fol. 120 v°]ditio sua erat cognita; fugit et latuit, et assumpsit Remis in ordine karmelitarum habitum regularem, dicens se esse sacerdotem, qui non erat, audiebatque confessiones; et interim ubique que- rebatur; tandem fuit repertus, captus et adductus in civitate Laudunensi; et in die sancto Pasche2, in cons- pectu tocius populi...”
7

“...suis appropinquaverunt. Al alii resistentes ipsos aliquantum retrocedere coegerunt. Tune milites et sui voce magna clamaverunt: « Flandre le Lyon, Flandre le Lyon », invadentes adversaries cum ingenti impetu, occisis in foro et in plateis civitatis quampluribus, aliis fugientibus hac et iliac, et multis in fluvium Scalde salientibus et submergentibus, ibidem moriendo; et sic obtinuerunt victoriam dicti milites. Capitaneus autem sepe nominatus fugit in domum unius pistoris, ubi repertus fuit in uno parvo furno, et extractus atque detruncatus tibiis, adductusque in presentia dictorum militum; et ibi in foro confestim est occisus. Et sic vere prophetavit quod forum esset suum cimeterium. Dicti autem milites, obtenta sic victoria, tocius ville habuerunt dominium, et omnes tam viri quam mulie- res eis obedierunt, tam illi qui extra erant quam illi qui remanserant. Fuitque dicta victoria comiti nuntiata, qui remisit ad eos, ordinationem ville et personarum eisdem committendo. Fuitque in villa...”
8

“...audivimus et que in patria Flandrie temporibus nos- tris evenerunt. Quis unquam ista audivit? quis vidit talia? quis hóe excogitare potuit ut Flandrensis popu- lus, prevalentibus malignis et perversis, et tota patrie communia, quibus in suis perversitatibus bonos con- sentire oportebat, tam propter timorem vite sue quam perditionem bonorum suorum, tam diu ambu- lans in tenebris et habitans in regione umbre mortis, populus tam rebellis, gens sine capite, modo volens unum, modo aliud, nunquam in uno proposito perma- nens, semper paratus se coadunare ad malicias et ad guerras, nulli obediens nisi illis quos eligebant et qui sibi placentia loquebantur et pro sue libito voluntatis, qui etiam, expulso Ludovico, comité et domino suo proprio, pepigerunt fedus autoritate propria cum rege Anglie, cum duce Brabantie, cum comité Hannonie et aüis principibus [fol. 134 v°] et baronibus contra illustrissimum principem dominum Philippum, regem Franchie, et qui pluries extra patriam Flandrensem, in sede...”
9

“...discretis et venerandis examinantes eos super propositis et dictis in predicatione antedicta a dicto fratre, et super hoe deliberaverunt; et fecerunt publi- care quod totus clerus et religiosi omnes et populus, processionem faciendo, convenirent nudis pedibus sine camisiis die Martis proximo venientis2 et fieret pro- cessio in parrochiali ecclesia Beate Katherine, a quo loco redirent in monasterium Sancti Martini, ibique predicaretur verbum Dei. In qua processione porta- tum fuit a domino decano cum uno alio canonico sacerdote sacratissum sacramentum corporis Domini nostri Jhesu Cristi; conveneruntque omnes in dicto monasterio; non tamen fuit tanta [multitudo], sicut fue- rat in Dominica precedenti. Frater autem Robertus, de ordine Sancti Augustini, verbum Dei predicavit, as- sumpta materia de surdo et muto sanato a Domino nostro Jhesu Cristo, et elegantissime et solertissime exposuit virtutes laudando et vicia reprobando. In fine autem sermonis, faciendo commendationes et orationes, ut moris...”
10

“...Sues- sionensem civitatem; sed quare non iverunt, et per que loca atque villas transierunt, et ea que sibi accide- runt, non interest mea scire aut scribere, ipsi Deo et mundo reddant pro se ipsis rationem. Duces eorum et capitanei fuerunt electi de omnium consensu viri discreti Johannes de Lyaucourt, armiger, Johannes Mackes, Johannes Wauckiers et Jacobus de Malda pro Wilhelmo Pestiel; ad preces autem prepositi et guber- natorum civitatis, prior domus fratrum de ordine Beati Augustini, assumpto uno socio, iverunt cum eisdem cum duobus aliis presbiteris secularibus, ad audiendum confessiones et, si necesse esset, sacra- menta ministrandum. Unus autem canonicus Sancti Nicholai de Pratis, vocatus Egidius Monachus, societa- tem eis tenuit de sua voluntate. Miro modo et inénarrabili viri ac mulieres seculares toto illo tempore in tantam devotionem devenerunt, quod non est facile ad credendum, quia multi et muite instinctu divino, hoe Deus det, mutaverunt [fol. 19] suas vestes et sua ornamenta;...”
11

“...omnibus peccatis de quibus recordabimur faciendi contritionem et confessionem generalem. Item faciendi de bene acquisitis testamentum sive ordinationem; debita solvere vel assignare, et facere restitutionem de alieno. Item ponemus nos in statu pacis, et emen- dabimus et indulgebimus. Item pro juribus sancte Ecclesie, honore et libertate, fide, doctrina et lege defendere, tenere et servare, corpus et possessiones exponemus. Item recognoscendo quod omnes sumus ex una materia creati, redempti uno pretio, dotati uno dono, debemus unus alterum fratrem appellare et quod nullus suum socium nominabit. Item intrantes debent a suo curato petere licentiam et ab ipso crucem recipere, et ab uxore sua legitima petere licentiam, et in obedientia alterius se ordinare et se ipsum discipli- nare triginta tribus diebus cum dimidio, sedere non super plumas, jacere sine linea et sine pluma, tenere silentium, [fol. 21] nisi fiat per licentiam, elemosi- nas recipere et a nullo petere, intrare in hospicium de licentia...”
12

“...et cereos preibant; et tune sequebantur, sicut erant ordinati et secundum quantitatem eorum et loei continenciam; et incipiebant facere circulum et habe- bant cantilenam ordinatam secundum suum ydioma, quam cantilenam incipiebant cantores ordinati, ceteris una voce respondentibus1; et faciebant circulum, can- tando et respondendo, et cantores et respondentes se verberando, et erat cantilena facta tali modo quod tribus vicibus sternere se debebant; et quando venie- bant ad primum passum omnes in uno momento toto corpore et pectore se prosternebant et de brachiis et toto corpore crucem faciebant; et, surgentes super [fol. 22 v°] genua, diversas afflictiones faciebant, in tantum quod videntes mirabantur, etflebant, et compa- tiebantur eorum labori; et sic faciebant in secunda et in tercia vice, cantoribus in medio circuli cantantibus, in quibus erant duces eorum, curati scilicet aut reli- giosi Mendicantes religionum diversarum. Factis autem circulis et afflictionibus suis, prosternendo et verbe-...”
13

“...ymaginem beate Virginis in aliquo loco cantum suum finiebant. Nee est pretereundum, quod alique societates una plus quam alia afilictiones diver- sas faciebant. Et, predictis adimpletis, omnes ibant in platea civitatis, divites et pauperes, expectando si ali- quis eos invitaret aut vocaret ad suum hospitium. Et sic invitati et vocati recedebant de licentia superio- rum; et cum non vocatis superiores remanebant, donee essent recepti in hospiciis. Nee aliquis eorum poterat comedere aut remanere in uno loco nisi una vice, — aut suis sumptibus, si plus remanerent, — faciendo tarnen sicut in suis ordinationibus supradictis continetur. Etquamdiu fuit tempus amenumetsiccum, predicta in plateis publice faciebant; quando autem venit tempus pluviale, tune in ecclesiis, claustris aut diversoriis coopertis, faciebant. Quis sane mentis juxta prenosticationem magistri Johannis de Muris predicta non diceret esse ritum novum et apparitionem pro- phetarum? De devotione populi Tornacensis virorum ac mulie-...”
14

“...256. GILLES LE MUISIT. [ÏS^] Item quod fosse sint profunde sex pedibus et locelli non elevati, et quod in qualibet parrochia sint semper parate tres fosse. Item quod in vigi- liis et in missa fiant ift ecclesiis [fol. 30] exequi^, uno pallio posito super stramina, sicut fit in sërviciis, et luminare secundum possibihtatem et voluntatem amicorum; et quod in exitu eCclesie non conveniant in domibus defunctorum, nee* ponantur banni aut sedes in vicis, nee fiant alia consueta. Item quod nullus de nigro vestiatur 'nisi pater, fra- ter, maritus aut infantes, nee fiat convivium excedens pro decem scutellis. Item fuit proclamatum quod nullus post'nönam in die Sabbati opereretur de quocumque opere, nee venderet aut emeret; item quod in die Dominica nichil venderetur nisi victualia; item quod non essent factores aut venditores taxillorum, nee quod ullus jocus fieret quoquomodo, ubi currerent aut essent taxilli; et quod in talibus nee in aliis nulla essent, sicut esset consuetum, de Deo nee de Sanctis...”
15

“...reliqui, ita quod in una domo decem sepissime et plures de una domo vitam finiebant; et in multis domibus canes eciam et murilegi moriebantur. Sic nullus dives, mediocris sive pauper, erat securus, sed unusquisque omni die Domini voluntatem expec- tabat. Et pro certo curati ac capellani, confessiones audientes et sacramenta ministrantes, clerici etiam parrochiarum et cum eis infirmos visitantes, de tali- bus multi decesserunt. Et est sciendum quod in monasterio Sancti Petri Hannonensis1, quia in uno feretro erant reliquie de sancto Sebastiano, prout fuit divulgatum, tanta multi- tudo populi, in tempore quo vigebat mortalitas, ibi conveniebant et confluebant, nobilium videlicet mili- tum, matronarum, personarum ecclesiasticarum, cano- nicorum et religiosorum quorumcumque ordinum, et etiam tocius populi utriusque sexus, quod videre fuit devotissimum et mirabile; sed cessante aliquantulum mortalitate post festum Omnium Sanctorum2 cessavit peregrinatio et devotio. In monasterio eciam Sancti Medardi...”
16

“...quod regnum suum vacuaretur de personis, aliasque pere- grinationes universas ad Sanctum Jacobum et ubique impediendo. Nee valebat aliquis [fol. 33] exire regnum sine regis littera vel mandato. Oratio facta ad sanctum Sebastianum pro morta- LITATE QUE VIGUIT ANNO M° CCC° XLVIIII. O Sancte Sebastiane, Semper vespere et mane... ... Quod mercedem habeamus Et martyrum consortium Et Deum judicem pium. COPIA QUORUMDAM VERSUUM IN UNO LIBRO REPERTORUM : Frequenter cogitans de factis hominum... ... Et loca repetunt nee grata bestiis. QuEDAM AUCTORITATES VETERES REPERTE IN UNO LIBRO. Yera ad Deum confessio... ... Rari sunt qui hoe sciant et verum est1. i. Nous n’avons pas cru devoir publier ces poésies, qui ne présentent pour 1’historien qu’un intérêt médiocre....”
17

“...ANNALES. 301 [1351] Accidit au tem quod, completo dicto negotio, duo de inquisitoribus, cives Gandenses et scabini, de Cur- traco ibant Gandavum; quidam autem miles, vocatus dominus Gerardus de Stienues, qui fueratproclamatus et bannitus, cum suis in via ipsos invasit et interfecit cum uno famulo; quod factum gravissimumest reputa- tum pro eo quod per inquestam facta fuerat justitia. Veneruntque de Gandavo plures missi in Curtracum et de Brugis et de Ypris, et, habito consilio, expecta- verunt adventum comitis qui erat Parisius; post cujus regressum, deliberatione habita ipso presente, domus dicti mi litis est combusta. Anno illo scilicet mil[l]esimo ccc°lj°, reverendus pater dominus Philippus, Tornacensis episcopus, venit et intravit in suo jocondo adventu in Tornacum, descen- dens in monasterio Sancti Martini; venitque processio canonicorum, ut moris est, contra eum, et in ecclesia Beate Marie sollempniter celebravit, dictaque die fecit suum festum in domo episcopali, et fuit apparatus...”
18

“...post dic- tum festum Purificationis5. Que ordinatio universali populo multum displicuit, quia pejus venit super malum; nam omnia, ut dicebant viatores et mercatores, sicut prius cara erant ultra modum. Et cessavit lucrari communitas, pro eo quod mercatores quid facere nes- ciebant, et dicebant quod moneta nova equipollebat monete precedenti; in tantum quod in principio men- sis martii cepit moneta mutari et de die in diem cres- cere in prejudicium mercatorum et omnium aliorum; et parum erat in uno statu quin semper mutaretur. Anno etiam illo videlicet m°ccc°lj0, reverendus pater 1. 2 février 1352 (n. st.). 2. Déclaration du 23 janvier 1352 (n. st.). Cf. Saulcy, Docu- ments monétaires, t. I, p. 301. 3. Déclaration du 3 février 1352 (n. st.). Cf. Saulcy, op. cit., t. I, p. 302. 4. Déclaration du 4 février 1352 (n. st.). Cf. Saulcy, ibid. 5. 4 février 1352 (n. st.)....”
19

“...ginis gloriose jprivatas missas dixi, et quia uno facto vidi me inhabilem ad celebrandum, quia oculi mei erant pejorati et impediti, ab ilia die usque ad tempus in quo visum recuperavi, a celebratione missarum abstinui; et in illo tempore obcecatus fui totaliter, portans per Dei gratiam quod Deus donabat patien- ter. Et ad evitandam ociositatem et ne essem impa- tiens multa in latino et gallico feci registrare, expen- dens in talibus tempus meum, unde multi super patientia mea mirabantur; et toto tempore illo hylaris eram et semper gaudens, abstinens me per Dei gra- tiam, juxta posse meum, a viciis universis. Modo sciant futuri quod quidam magister de Alemania venit in Tornacum et, visis [fol. 51] oculis meis, promisit cum Dei adjutorio me curaturum. Consideratis omni- bus que michi dixit, finaliter contra consilium propin- quorum et amicorum meorum omnium ego acquievi ejus consilio, ita quod Dominica post Exaltationem sanctc Grucis in uno oculo et feria quinta sequenti1 in alio permisi...”