Your search within this document for 'signo' resulted in three matching pages.
1

“...tanquam ejus adjutor1. Et tune rex Fran- chie, congregato exercitu, venit ad expugnandum regem Anglie qui terga vertens de die in diem cum suis elongabat, rege Franchie cum suis ipsum viriliter prosequente. [Fol. 99.] Anno m° trecentesimo tricesimo nono, pro- sequente rege Francie regem Anglie, utraque acies fixit tentoria in loco qui dicitur Buyronfosse. Et ibi miserunt gubernatores civitatis Tornacensis ad regis mandatum et ipsius supplicationem mille viros pedites cum paraturis de rubeis tunicis signo (sic) civitatis Tornacensis gestantibus ante et retro, scilicet 1. La Chronique de Berne (éd. Kervyn, Istore et Chroniques de Flandre, t. I, p. 567), relate une scène assez vive entre Philippe VI et Guillaume de Hainaut, a la suite de laquelle Guillaume se serait retiré dans son comté. Au contraire, Frois- sart (éd. Luce, t. I, p. 174) semble ignorer la querelle. Selon lui, Philippe regut a Buironfosse un renfort de 500 lances amené par Guillaume, et les maréchaux Robert Bertrand et Mathieu de...”
2

“...rius, ad resistendum regi Anglie iniitque cum ipso bellum. Et habuerunt Anglici victoriam et ceperunt dictum comitem et dominum de Dancarville. Et erat pro parte regis Anglie Gode- fridus de Harcour, exul de regno Franchie. Eo tempore duo supradicti cardinales iverunt ad regem Franchie et ad regem Anglie pro concordia impetranda. Qui, suas voluntates facere non volentes, reversi sunt apud Sanctum Dyonisium prope Parisius. Item in die beate Marie Magdalene3, rex Franchie, accepto vexillo sive signo Sancti Dyonisii vocato 1’oli- flamble, venit Rothomagum, expectans ibi gentes suas. Eodem anno, secunda die mensis augusti, exierunt Gandenses, Brugenses, Yprenses cum Flandrensibus; et fuit capitaneus et dux eorum dominus Henricus de Flandria, invitus tarnen, ut dicebatur; et convenerunt patriote et gentes circumquaque contra eos ad pon- tem d’Estaires et sic transire nequiverunt; et fuit ibi bellum, cesis et submersis pluribus de Flamingis, et pauci de aliis ceciderunt. Et postea transierunt...”
3

“...CHRONIQUE. 201 [1348J peto ut de bonis, que ad me pertinent, computus michi fiat, quia, si vobis tenerer in aliquo, jus et con- suetudo dant quod vobis redderem rationem. Super quibus omnibus rogo vos omnes et singulos, et requiro quod, parcendo vobis et patrie et michi, deli- beretis. » Et statim tumultus magnus factus est inter eos; et comes, facto signo, petiit ut se mutuo trahe- rent ad partes, sicut est consuetum, et ei suas inten- tiones reportarent. Habitoque consilio, carnifices, piscatores, naute et magna copia bonorum concor- daverunt se comitem tanquam dominum recipere; sed textores, fullones et alii tales rennuerunt, dicentes quod nullum alium dominum habent nee habebunt preter regem Anglie, cum quo fedus pepigerunt et cui juraverunt; et statim mota est discentio inter eos. Videns autem comes periculum imminens inter eos, petita et optenta audientia, dixit eis : « O bone gen- tes, ex quo non vultis me recipere? Nolo quod propter me insimul decertetis, quia, si perditio sit de...”