Your search within this document for 'semper' resulted in 21 matching pages.
 
1

“...CHRONIQUE DE GILLES LE MUISIT I QuONIAM SEMPER INCIPIENDUM EST a D1GNIORI, EGO DIREXI MEUM PROPOSITÜM AD TEMPORA SANCTI ET ILLUSTRISSIMI REGIS FRANCIE LUDOVICI, AD ALIQUA NOTABILIA REGISTRANDA QUE DE EO AUDIVI A PLU- RIBUS FIDE DIGNIS PERSONIS REGORDARI1. Regnante illustrissimo rege Francie sancto Ludo- vico, frater Vinceniius, de ordine Fratrum Predicato- rum, lucidissime et luculentissime unum tractatum composuit, incipiens a principio mundi; gesta Roma- norum pontificum, imperatorum, et vitam Sanctorum ac flores, et sanctorum patrum et prophetarum, et de 1. Cette rubrique se trouve au fol. 46, au bas de la première colonne, dans le manuscrit de Courtrai. Pour des raisons que nous avons indiquées dans la Préface, nous avons jugé inutile de rééditer ici le commencement de la chronique, qui est d’un intérêt trop spécial. Ce début comprend 1’histoire de Saint- Martin de Tournai et le récit de 1’élection de Gilles le Muisit & 1 abbatiat, intitulés dans le manuscrit « Tractatus primus » et...”
2

“...moralia et antiquas hystorias, sicut invenerat in nostra liberaria. Et multum habuit monas- terium nostrum commendatum, dicens, sicut dicitur in vulgari, quod per fragmenta apparet qualis potus fuit, dicens etiam quod bene apparebat quod mona- chi scripturas plus amabant quam carnis vitia et ocia, supplicans conventui, ut semper in melius proficerent. — Et audivi a multis predecessoribus nostris viris religiosis quod omni tempore, tam in hyeme quam estate, semper monachi inveniebantur aut in templo cantantes vel orantes, vel coram altaribus existentes, aut in claustro studentes vel scribentes, exceptis horis prandii, sive cene et recreationumingardino, ubi insi- mul semper erant et hora competenti. De sancto et illustrissimo rege Ludovico supradicto audivi a multis tide dignis personis, religiosis et secu- laribus, qui eum viderant, quod homo fuit humilis, diligens pauperes et scolares proficientes, religiosos omnes, precipue Cystercienses, fratres Predicatores et Minores, de humili habitu...”
3

“...fecerunt, litte- rati aliam partem et alii terciam partem; et sic non poterant concordare quia tres personas eligebant; propter quod primus compromissus exspiravit; et sic iterato plures compromis[fol. 53]sos facientes nichil proficiebant. Eratque inter eos magister Mikael de Warenghien, de villa Insulensi oriundus, in tempo- ralibus simplex, canonicus tarnen et scolasticus, pol- lens bonis moribus et bene litteratus; in omnibus compromissis secundum conscienciam nominans unam personam certam, et semper tenens propositum suum, nonquam aliam personam voluit nominare. Post mul- tos autem dies, factis compromissis et ürmatis et expiratis, convenerunt in capitulum et fecerunt con- 1. C’était pour Gilles un souvenir d’enfance, puisqu’il avait a peine dix ans quand 1’évêque Philippe de Gand mourut....”
4

“...28 GILLES LE MUISIT. [1300] et omni juri sibi competent per nominationem de se factam volunta(ta)rie resignavit. Et quia terminus et potestas eligendi expiraverat, et dictus magister Stephanus et illi de sua parte processus suos faciebant et necessaria providebant, decanus autem et capitu- lum qui semper retroactis temporibus concorditer degerant, deliberatione habita diligenti, vocatis secum sapientibus et jurisperitis, postulationem faciendam de persona ydonea summo pontiflci concordaverunt et eandem formaverunt. Et miserunt apud Leodium pro magistro Godefrido de Fontanis, doctore in theolo- gia peritissimus *, et concorditer suam intentionem eidem narraverunt. Qui regratians toto capitulo et singularibus personis, assumpsit in se onus negotium prosequendi; acceptisque litteris et munimentis et ea que necessaria erant, ivit ad Romanam Curiam, tem- pore domini Bonifacii. Tempore illo comes Boloniensis et Alvernensis, qui satis familiaris erat domino pape, acceptis litteris a domino rege...”
5

“...48 GILLES LE MUISIT. [1294-4295] sanctum virum Petrum, dictum Heremitam, vocatusque fuit Celestinus1. Hic nihil sciens de temporalibus, sed semper totus raptus in celestibus, orationibus instanter intentus et vigiliis divina anteponens, aspirans omni die reverti ad heremum, tandem, sicut dicebatur, de consilio dominorum cardinalium, procurante domino Benedicto, tune cardinali, dictus dominus papa Celes- tinus fecit unam decretalem continentem quod papa potest resignare. Facta [fol. 75 v°] autem dicta decre- tali, et in studiis et ubique publicata, predictus domi- nus papa infra annum resignavit2 et ad locum unde assumptus fuerat est reversus, vivens postmodum religiose et sancte, adeo quod sancta mater Ecclesia, de vita sua et miraculis informata, ipsum canonizavit, atque cum sanctis et electis est reputatus. Anno m° ducentesimo nonagesimo quinto, domini cardinales, ut moris est, in certo loco detenti et coadunati, dominum Benedictum, cardinalem, in sum- mum pontificem elegerunt, qui vocatus...”
6

“...exercitum; et combusserunt sua ten- toria et logias, recedendo prout potuerunt. Magna autem copia exercitus cum magno labore, equites et pedites, venerunt versus Tornacum. Guber- natores autem civitatis et alii cives, recolentes de comité Attrebatensi et de eventu ante Curtracum ver- sus Groninges, clauserunt et reseraverunt portas, quia quamplures intraverant; et nesciebant rei geste veri- tatem. Et circa horam vesperarum quidam de servien- tibus regis venerunt nuntiare quod rex veniebat et semper pluebat in maxima quantitate. Venitque rex et intravit in civitatem et pervenit in monasterium Sancti Martini, ibidem moraturus, in Exaltatione Sancte Crucis'; venitque contra eum unus monachus qui 1. 14 septembre....”
7

“...QUIDEM EDUARDUS, NON ORSTANTE HOMAGIO A SE FACTO DOMINO DIGTO REGI FrANCHIE AmBIANIS, PETE- BAT SIBI REGNUM FrANCIE DEBERI TANQUAM PROXI- MIORI ET QUOD MINUS JUSTE ET CONTRA RATIONEM DICTUS PhiLIPPUS REGNUM FrANCIE TENEBAT ET USUR- PABAT IN SUI PREJUDICIUM ET GRAVAMEN; FUERUNTQUE SIBI ALLIGATI ET COADJUTORES DUX BrABANTIE, DUX DE Gelres, GUILLERMUS, comes Hanonie, Hol- LANDIE, ZELANDIE ET DOMINUS FRIZIE, ET MULTI ALII PRINCIPES IN AlEMANNIA, TOTA ETIAM PATRIA FlAN- DRIE, COMITÉ LUDOVICO DOMINO SUO SEMPER USQUE AD FINEM VITE SUE CUM REGE FrANCIE EXISTENTE ET SER- VANTE FIDEM SIBI. Dominus papa Benedictus et domini cardinales, audito et agnito de disseusione mota inter dominos reges Franchie et Anglie, cognatos et propinquos, doluerunt et turbati sunt nimis et, deliberatione Chroniques, éd. P. Paris, t. V, p. 370; Chronographia, éd. Moranvillé, t. II, p. 42-44; Froissart, éd. Luce, t. I, p. 129, 130, 396-397, t. II, p. xm, note 3. 1. Le bas de la seconde colonne du fol. 96 et le verso sont blancs;...”
8

“...gubernante, rex Tartarorum qui dicitur Cham1, per quoddam miraculum quod sibi Dominus ostendit, fidem chris- tianam credidit et approbavit, et ad eandem corde est conversus, cupiens fieri christianus. Miraculum autem tale fait : rex predictus habebat plures concu- binas; fait autem inter eas una, quam rex pre aliis diligebat, que erat Christiana; dictus autem rex plu- ries precibus, minis et terroribus requisivit ut chris- tianitatem abnegaret et legi, quam tenebat, se subde- ret; illa autem semper restitit et fidem christianam observavit. Accidit vero quod rex earn cognovit et illa, concipiens puerum, edidit masculinum; fuit autem encore été plus explicite que Gilles : « Anno Domini m ccc xxxvij, feria secunda post Ramos Palmarum (6 avril), venit conestabu- larius Francie, Radulphus [de Brienne], comes de Eu, et filius ejus comes de Gines, adjunctis sibi pluribus nobilibus cum mille armaturis, ut dicebatur. Et recessit, nullo negotio peracto, feria tertia ante Pentecosten (2 juin). Postea...”
9

“...fixerunt tentoria a fluvio Scalde retro moniales2 et supra fluvium de Maire usque ad villam de Orka; et rex Anglie fixit tentoria superius versus domum leprosorum de Valle; et dominus Robertus de Attrebato sequendo usque ad fluvium de Ries. Et sic citra et ultra fluvium Scalde fuit civitas circumdata et vallata ab mimicis ita quod nullus poterat exire aut intrare nisi in periculo vite sue. Rex autem Franchie cum suo exercitu erat in valle Gasletensi et prope Ypris. Et comes Flandrie Ludovicus fuit semper cum domino rege Franchie, a principio guerre usque dum vitam finivit. Prima autem die augusti, scilicet in die beati Petri [fol. 101 v°] ad Vincula, exierunt de exercitu Anglico- rum cum Flandrensibus summo mane magna copia 1. Froissart (éd. Luce, t. II, p. 44-45) n’indique pas cette pre- mière position occupée par le due de Brabant; pour les autres opérations du siège, pour les emplacements occupés par les troupes alliées devant Tournai, son récit concorde en tous points avec celui de Gilles...”
10

“...148 GILLES LE MUISIT. [1345] Gandavum. Regnavitque per septem annos, et fuit gubernator et superior tocius ville Gandensis et tocius patrie Flandrie, et ad ejus imperium et voluntatem obediebant, et nichil in dicta patria fiebat sine eo, et erat semper vallatus viris armatis viginti quinque vel triginta fortissimis et ad bella promptissimi[s]. Et multa mala evenerunt per eum et propter eum. Anno millesimo trecentesimo quadragesimo quinto, Wilhelmus, comes Hannonie, nepos Philippi regis Franchie, in estate cum ingenti exercitu obsedit civi- tatem de Trajecto inferiori; sed, infecto negotio, reversus est1. Eodem anno, idem comes, motus propria voluntate, sicut juvenis videns et considerans et sperans actus suos fore prosperos, ordinavit ire contra Frisones et super eos dominari contra voluntatem et consilium multorum nobilium sibi subjectorum; monuitque et mandavit in Hannonia, Holland ia, Zelandia, et coadu- navit ingentem exercitum nobilium et pcditum, et a diversis partibus eum sunt secuti...”
11

“...CHRONIQUE. 151 [1346] Item vicesima octava die maii, conestabularius, dux Atheniensis cum aliis comitibus et gentibus armorum, venit coram villa que dicitur Villafrancha, bene val- lata muris et fossatis, que semper fuerat pro parte regis Franchie sed se Anglicis reddiderat; sed post multas fraudes et post multos insultus capta fuit et totaliter destructa, cesis pluribus et in ore gladii positis. Item erant cum duce Normannie quinque milia equitum et viginti milia peditum, ut dicebatur. Item comes de Albi erat Burdegalis, habens secum mille armaturas cum totidem archistis solum et decem milibus peditum. Item secundo dux Normannie obsedit villam et cas- trum d’Aguillon et stetit ibi per longum tempus. Eodem anno in festo sancti Johannis Baptiste1, con- cordaverunt Flandrenses unanimiter esse cum rege Anglie in villa Gandensi et quod ad nutum ejus vel alicujus de sanguine suo irent quocumque vellet eos ducere. Item circa festum beate Marie Magdalene2, venit rex Istore et Chroniques de Flandre...”
12

“...dicebantur. Notandum est autem. quod postquam terminus supradicti respectus accepit finem, tanti rumores cucurrerunt inter personas autenticas et mediocres ac inter reliquum vulgus, unusquisque opinionem suam referens; aliqui dicebant treugas esse datas per quinque annos de instinctu Summi Pontificis2, alii pacem et concordiam firmam affirmabant inter duos reges. Et sic diversi diversa dicebant quia videbant quod nullus regum vel partes eorum se movebant; et nullus potuit scire veritatem, existentes semper in dubio. Et sic nescirem posteris de predicto tempore aliquid scribere veritatis. Recepta tarnen fuerunt bona terre cum pace et absque molestia. Accidentia que secuntur evenerunt in anno mille- SIMO TRECENTESIMO QUADRAGESIMO OCTAVO. In illo anno, respectus datus inter supradictos 1. 9 octobre. 2. Froissart (éd. Luce, t. IV, p. 66) fixe la durée des trêves a deux ans....”
13

“...CHRONIQUE. 205 [1348] pepigisse cum Anglorum rege1. Comes autem fretus sano consilio, ut eos revocaret, misit ad eos nuntios, et litteras deprecatorias, et promissiones fideles, quod eis esset pacificus dominus et omnia forefacta condo- naret, et quod nullum corrigeret nisi per legem et patrie consuetudinem. Illi autem semper in sua mali- cia remanebant, prevalentibus malignis et perversis. Comes autem, nichil proficiens, habita deliberatione cum aliis viris et tota patria, concordaverunt ut omnes aditus et introitus circa dictas duas villas cus- todirentur, nee victualia eis adhiberentur; et sic dicti aditus fuerunt observati a quarta decima die octobris usque ad diem beati Nichasii2. Anno autem illo, in die Omnium Sanctorum, dux. Brabantie et dux de Limbourch venerunt in villa de Tenremonde cum magna copia armatorum, ut ei fer- rent auxilium contra dictas duas villas. Feria autem quarta post festum Omnium Sancto- rum3 exierunt Gandenses versus villam de Donza, et illi qui erant in Donza...”
14

“...Flandrie temporibus nos- tris evenerunt. Quis unquam ista audivit? quis vidit talia? quis hóe excogitare potuit ut Flandrensis popu- lus, prevalentibus malignis et perversis, et tota patrie communia, quibus in suis perversitatibus bonos con- sentire oportebat, tam propter timorem vite sue quam perditionem bonorum suorum, tam diu ambu- lans in tenebris et habitans in regione umbre mortis, populus tam rebellis, gens sine capite, modo volens unum, modo aliud, nunquam in uno proposito perma- nens, semper paratus se coadunare ad malicias et ad guerras, nulli obediens nisi illis quos eligebant et qui sibi placentia loquebantur et pro sue libito voluntatis, qui etiam, expulso Ludovico, comité et domino suo proprio, pepigerunt fedus autoritate propria cum rege Anglie, cum duce Brabantie, cum comité Hannonie et aüis principibus [fol. 134 v°] et baronibus contra illustrissimum principem dominum Philippum, regem Franchie, et qui pluries extra patriam Flandrensem, in sede coram Tornaco et in pluribus...”
15

“...adhuc Roberto comite, patre suo, et sepultus est in domo Fratrum Minorum Parisius; et quia Ludovicus, filius suus, heres erat et sibi competebant comitatus Flandrie, Navercensis et de Retiers, data fuit ei uxor de sanguine regio, filia Philippi regis Francie, dictus Longus, et medius trium fratrum qui successive regnaverunt; habuitque de dicta comitissa unum filium cui impositum est nomen patris sui Ludovicus. Et quia dictus comes noluit consentire in rebellione Flandrensium nec esse cum eis, sed semper fuit cum domino rege Francie, cui fecerat homagium, servando fidem suam in tantum quod in bello, in conflictu apud Grecy, cum aliis nobilibus cecidit et mortuus est. Post cujus mortem Ludovicus juvenis, filius ejus, fecit domino Philippo, regi Franchie, homagium. Hie fuit cui Flandrenses post diutinam rebellionem obe- dierunt, ut superius est narratum. Accidit autem quod Flandrenses ficte et fraudulenter introduxerunt eum in patriam suam, munera plurima ei offerentes atque dantes et quamplurima...”
16

“...218 GILLES LE MUIS1T. [1348] Secundum stylum romane curie tabelliones et scrip- TORES IN INSTRUMENTIS ET IN LITTERIS QUAS CON- FICIUNT SEMPER MUTANT DATAS SUAS ET RENOVANT ANNUM A NATIYITATE DOMINI NOSTRI JHESU GhRISTI. In Francia autem et in Flandria et in nostris PARTIBUS ET ALIBI [fol. 1 36] RENOVATOR ANNUS AB INCARNATIONE ET MUTANTUR DATE LITTERARUM DIE Veneris in Parasceve Domini post officium misse. Annus igitur millesimus trecentesimus quadragesi- mus octavus, ab Incarnatione incipiens, fuit annus ab origine mundi vjm v° xlvij1 2. Anno illo fuit indictione prima, epacta decima octava, concurrens secundus; in tabula que incepit« algedo », fuit a Nativitate Domini incipiens, dictio « flietro » invenietur in versu*. Et fuit dominicalis littera .e. in tabulari, littera .l.3 prepunc- tata, fuitque annus bissextilis, annus cicli Solaris ter- cius decimus, annus cicli lunaris sextus decimus, annus decemnovenalis cicli decimus nonus, claves terminorum4 xxxviij, terminus Pasche xv° kl. maii...”
17

“...256. GILLES LE MUISIT. [ÏS^] Item quod fosse sint profunde sex pedibus et locelli non elevati, et quod in qualibet parrochia sint semper parate tres fosse. Item quod in vigi- liis et in missa fiant ift ecclesiis [fol. 30] exequi^, uno pallio posito super stramina, sicut fit in sërviciis, et luminare secundum possibihtatem et voluntatem amicorum; et quod in exitu eCclesie non conveniant in domibus defunctorum, nee* ponantur banni aut sedes in vicis, nee fiant alia consueta. Item quod nullus de nigro vestiatur 'nisi pater, fra- ter, maritus aut infantes, nee fiat convivium excedens pro decem scutellis. Item fuit proclamatum quod nullus post'nönam in die Sabbati opereretur de quocumque opere, nee venderet aut emeret; item quod in die Dominica nichil venderetur nisi victualia; item quod non essent factores aut venditores taxillorum, nee quod ullus jocus fieret quoquomodo, ubi currerent aut essent taxilli; et quod in talibus nee in aliis nulla essent, sicut esset consuetum, de Deo nee de Sanctis...”
18

“...in Romana civitate, sicut fuit in anno m° ccc°. Sed rex Francie, ut dicebatur, et sui consiliarii impedimentum apponebant, hac de eausa quia rex An- glie guerram contra ipsum inceperat, et nolebat quod regnum suum vacuaretur de personis, aliasque pere- grinationes universas ad Sanctum Jacobum et ubique impediendo. Nee valebat aliquis [fol. 33] exire regnum sine regis littera vel mandato. Oratio facta ad sanctum Sebastianum pro morta- LITATE QUE VIGUIT ANNO M° CCC° XLVIIII. O Sancte Sebastiane, Semper vespere et mane... ... Quod mercedem habeamus Et martyrum consortium Et Deum judicem pium. COPIA QUORUMDAM VERSUUM IN UNO LIBRO REPERTORUM : Frequenter cogitans de factis hominum... ... Et loca repetunt nee grata bestiis. QuEDAM AUCTORITATES VETERES REPERTE IN UNO LIBRO. Yera ad Deum confessio... ... Rari sunt qui hoe sciant et verum est1. i. Nous n’avons pas cru devoir publier ces poésies, qui ne présentent pour 1’historien qu’un intérêt médiocre....”
19

“...ejus ad episcopatum Tornacensem reverendo patre domino Philippo d’Erbois, tunc Noviomensi episcopo, decanus etcapitulum ecclesie Beate [fol. 41 v°] Marie Tornacen- sis ordinaverunt, ut moris est, de spiritualitate dicti episcopatus et instituerunt officialem magistrum Jaco- bum Fouke, canonicum suum et scholasticum, limi- tantes ejus potestatem, ut dicebant aliqui, quod de criminalibus se intromittere non deberet, capitulo inconsulto. Accidit autem quod, procurante humani generis inimico, qui semper circuit querens quem devoret1, 1. Epist. beati Petri apost. prima, V, 8....”
20

“...festum Purificationis5. Que ordinatio universali populo multum displicuit, quia pejus venit super malum; nam omnia, ut dicebant viatores et mercatores, sicut prius cara erant ultra modum. Et cessavit lucrari communitas, pro eo quod mercatores quid facere nes- ciebant, et dicebant quod moneta nova equipollebat monete precedenti; in tantum quod in principio men- sis martii cepit moneta mutari et de die in diem cres- cere in prejudicium mercatorum et omnium aliorum; et parum erat in uno statu quin semper mutaretur. Anno etiam illo videlicet m°ccc°lj0, reverendus pater 1. 2 février 1352 (n. st.). 2. Déclaration du 23 janvier 1352 (n. st.). Cf. Saulcy, Docu- ments monétaires, t. I, p. 301. 3. Déclaration du 3 février 1352 (n. st.). Cf. Saulcy, op. cit., t. I, p. 302. 4. Déclaration du 4 février 1352 (n. st.). Cf. Saulcy, ibid. 5. 4 février 1352 (n. st.)....”