Your search within this document for 'rumor' resulted in ten matching pages.
1

“...motus ut sapiens, sed paulisper subridens dixit : « Ex ore tuo te judico quia, sicut michi facere judicasti, fiet tibi. » Statim cum indigna- tione respondit : « Quis est in toto mundo qui me [fol. 48 v°] ausus esset decollare? » Cui princeps Karolus respondit : « Karolus, frater regis Fran- cie, rex Gycilie et gladius Sancte matris Ecclesie, caput tuum faciet detruncari ». Et sine mora, man- datis pannis sericis cum spiculatore, fecit ipsum in sui presentia decollari1. De quo facto pervenit rumor per Sidle d Adam de la Halle, plus étendue et plus compléte que celle que nous possédons aujourd’hui. Le texte publié par Jubinal (t. I, p. 4 et suiv.), d’après un ms. unique (La Val- üère 2736; aujourd’hui Bibl. nat., ms. fr. 25566), semble en effet n être que le prologue d’une oeuvre plus importante dont la fin aurait été perdue. C’est k cette oeuvre que Gilles doit renvoyer ici. 1. Cette scène présente un caractère dramatique qui tranche fort avec le reste du récit; ce qui montre bien qu’elle...”
2

“...maris- chalcus etiam Francie Bertrandus, et militia, etplurime armature erant in Tornaco, missi adomino rege Francie Philippo. Postmodum venit comes de Foys cum nobili- bus equitibus et peditibus in magna copia cum pre- dicts dominis [fol. 101] in Tornaco. Et fuerunt in numero, ut dicebatur, quando adunati sunt, circiter duo millia et quingente armature electe absque pedi- tibus. Et misit eos dominus rex ad confortandum cives et habitatores civitatis Tornacensis et ad expugnandum inimicos, quia rumor erat quod rex Anglie et omnes sibi ailigati proponebant civitatem Tornacensem obsi- dere; quod postea rei probavit eventus. Nam dictus rex Anglie erat tune temporis in Flan- dria cum magno exercitu Anglicorum et sagittariorum trahentium sagittas; Jacobus autem de Artevelde, cui obediebant omnes de Flandria, commovit, monuit et adunavit magnum exercitum Flandrensium; et sic Anglici et Flandrenses venerunt per Curtracum et per Aldenardum; et visa sunt eorum tentoria que fixerunt apud Chyn a gentibus...”
3

“...quod reperte fuerunt lapides habentes circu- lum septem pollicum; unde vastata sunt bona terra- rum per campos et undique, in tantum quod horribile ac incredibile esset enarrare. Et duravit pene tota illa node, adeo quod conventus nostri monasterii non fuit ausus in templo remanere usque ad finem matuti- narum, sed in capellam Beate Marie finivit eas. Fue- runt autem ruine domorum, molendinorum et arbo- rum mirabiles; et super hiis die cras'tina, in die scili- cet Assumptionis, erat in populo rumor magnus. Anno supradicto, in crastino videlicet Assumptionis beate Marie1, domino episcopo Tornacensi in monas- terio Sancti Martini existente, fuit ei nuntiatum per canonicos Tornacenses, quod tanta multitudo virorum ac mulierum erat in ecclesia Tornacensi, de quibus non erat numerus, hac de causa quia tam viri quam mulieres affirmabant se vidisse ymaginem beate Virgi- nis Marie, que ibidem adoratur, lacrimasse, hoc pro magno miraculo reputantes. Super quo facto dominus Tornacensis etcanonici...”
4

“...nt autem per quamdam vetulam, quam in suo lecto reperierunt jacentem, quod hospes et due sue filie cum famulo domus illa nocte disces- serat; hoe autem audientes, peregrini cum magna festinatione [fol. 129 v°] recesserunt. Anno etiam millesimo trecentesimo quadragesimo octavo, circa finem augusti et intrante mense septem- bri, rumores multi erant de domino rege Franchie et rege Anglie, diversis diversa sentientibus et dicentibus; tarnen nee rex Anglie1 in aliquo unus contra alium se movebat. Rumor tarnen communis erat de Flandrensi- bus quod aliqui comitem suum dominum habere*affec- tabant, aliis contrarium tenentibus et nullum alium dominum habere volentibus preter regem Anglie cum quo fedus pepigerant. In illo autem tempore, filius domine comitisse Han- nonie, vocatus dux Wilhelmus, qui erat in Holandia, movit discordiam contra episcopum de Utreit et contra habitatores illius civitatis, auxiliantibus eis Frisonibus. Unde quadam die habuit cum eis conflictum, et quasi devictus fuit et...”
5

“...audivi, intendo postea facere mentionem. De captione et üestructione Judeorum1. Anno m° ccc°xlix°, capti fuerunt Judei, et in carce- ribus et prisionibus universaliter positi, in omnibus locis, ubicumque morabantur. Ratio autem captionis fuit quoniam vehemens suspicio erat super eos quod ipsi populum Gristianum maliciose per venenum des- truere nitebantur, et quod venenum in puteis, in fonti- bus et in aquis secrete projitiebant, prout poterant; et hoe fecerunt in pluribus locis, sicut fama et rumor communis laborabat. Erant autem inter eos quidam de secta eorum astrologi subtiles et periti, qui secun- dum cursum stellarum prenosticabant eis mortalitem [fol. 13] futuram, et per hoe sperabant suam malitiam securius atque subtilius adimplere. Yidebant eciam 1. Au-dessus de cette rubrique, il y a, dans le ms. 13076 de Bruxelles, une miniature représentant des Juifs dans un brasier....”
6

“...condempna- tione Judeorum et de ritu penitentium qui jam ince- perat in Flandria; et non erant advertentes que postea acciderunt, nee se de predictis corrigentes. In princi- pio tarnen augusti vel quasi ceperunt in quibusdam parrochiis aliqui mori et decedere. Prima apparitio hominüm penitentiam facientium in Tornaco1. Accidit anno predicto quod in die Assumptionis Vir- ginis gloriose venerunt a villa Brugensi circiter ccu homines quasi hora prandii. Ipsi autem adunaverunt se in foro et statim rumor magnus fuit per totam civitatem unde omnes veniebant. Catervatim venerunt ad locum supradictum quia super hoe rumores audie- rant et idcirco factum videre affectabant. II li autem de Brugis interim se preparaverunt et ritum suum, quam penitentiam vocabant, facere inceperunl. Popu- lus autem utriusque sexus, qui nunquam tale quid viderant, ceperunt compati personis, et penitentie condolere, et Deo gratias reddere super tanta peni- tentia, quam gravissimam reputabant. Remanserunt- que dicti Brugenses...”
7

“...ANNALES. 233 [1349] Dominica1 remanserunt, agentes penitentiam suam ut alii. Dictusque Frater Predicator obtinuit licentiam a decano et capitulo, ut in loco in quo frater Gerardus predicaverat, hoe est in monasterio Sancti Martini Tornacensis, posset proponere verbum Dei; fuitque de hoc rumor magnus per totam civitatem. Conve- nitque tanta virorum ac mulierum multitudo, quod non est visum in Tornaco tantam multitudinem adu- nare, quia vix platee in monasterio poterant populum recipere. Frater autem antedictus cepit predicare dicens : « Nisi granum frumenti cadens in terra mor- tuum fuerit2 et cetera... »; propositisque plurimis, quasi in medio sermonis descendit ad materiam illorum, cum quibus venerat, qui penitentiam faciebant, vocans societatem rubeos milites, et imponens fratribus de ordinibus Mendicantium quod contra devotionem assumpte penitencie predicabant, et quod multis ut cessarent [fol. 17 v°] suadebant, vocans tales fratres scorpiones et antichristos, comparans eciam sanguinem...”
8

“...264 GILLES LE MU1S1T. [1350] circumquaque depopulabant et vastabant, ut dice- batur. Rumor etiam erat immanis de indulgentia generali ordiuata ad visitandum limina sanctorum apostolorum Petri et Pauli in Romana civitate, sicut fuit in anno m° ccc°. Sed rex Francie, ut dicebatur, et sui consiliarii impedimentum apponebant, hac de eausa quia rex An- glie guerram contra ipsum inceperat, et nolebat quod regnum suum vacuaretur de personis, aliasque pere- grinationes universas ad Sanctum Jacobum et ubique impediendo. Nee valebat aliquis [fol. 33] exire regnum sine regis littera vel mandato. Oratio facta ad sanctum Sebastianum pro morta- LITATE QUE VIGUIT ANNO M° CCC° XLVIIII. O Sancte Sebastiane, Semper vespere et mane... ... Quod mercedem habeamus Et martyrum consortium Et Deum judicem pium. COPIA QUORUMDAM VERSUUM IN UNO LIBRO REPERTORUM : Frequenter cogitans de factis hominum... ... Et loca repetunt nee grata bestiis. QuEDAM AUCTORITATES VETERES REPERTE IN UNO LIBRO. Yera ad Deum confessio...”
9

“...ANNALES. 277 [1350] et sic, prout rumor erat, ex utraque parte occisio magna fuit; tarnen multi evaserunt. Fuit autem fama quod quidam gubernator et superior hominum Hispa- norum, videns ventum prosperum pro Hispanis, ordinatis navibus que secum remanserant, iter ver- sus Hispaniam arripuit et sic cum Dei adjutorio per- plures naves et mercatores evaserunt. Anglici autem remanentes naves Hispanorum que remanserant depo- pulaverunt, trucidantes et decapitantes personas, quosdam tarnen prisiones reservantes. Quis autem posset de tanto conflictu veritatem enarrare? Certum est enim et verissimile quod multi cesi sunt et multi submersi ex utraque parte. Sciendum tarnen est quod relatio erat et fama per omnes provintias et nationes quod illi de Hispania erant homines mercatores et gens nundinas et patrias pro lucro suo frequentan- tes; et assumpserunt secum in Flandria servientes et gentes de communiis, lucrari volentes, quando rece- dere intendebant; nee erant cum eis barones aut nobi- les1...”
10

“...pro se datam ab officialibus Remensibus, super quo murmur magnum fuit in civitate. Gubernatores autem civitatis cum festinatione Remis miserunt et ibidem est repertum quod ita non erat et quod nulla interlocutoria data fuerat; et hoe sub sigillo sedis Remensis reportaverunt. Gubernatores autem et capi- tulum convocaverunt collegia et communiam, et dictas literas legere fecerunt et publicare; ob quam causam multi super canonicos qui erant Insulis dicebant multa opprobria; et crescebat cotidie rumor contra eos. Excellentissimus autem princeps, dominus Johan- nes, rex Francie, et ejus consilium, audita dicta dis- sensione, mandavit partes ad certam diem in suo com- parere Parlamento. Gomparuerunt personaliter dicti decanus et archidyaconus, [fol. 43] fratres, cum domino Roberto, et de sedecim canonicis quatuor, fundati pro- curatores pro aliis; comparuitque dictus rex persona- liter in Parlamento et audivit cum suo consilio illa que partes proponere voluerunt; habitoque consilio, com- missarios...”