1 |
|
“...villas
circumquaque et fecerunt dampna maxima, et die
Mercurii1 recesserunt; et fuit causa recessus eorum,
quia illi de Insula exierunt cum gentibus regis et
pugnaverunt cum Anglicis et, cesis pluribus, ceperunt
comitem dictum Sallembrin2 quem ad regem Francie
miserunt3.
Anno eodem m° trecentesimo tricesimo nono, fuit
prononciata sententia per episcopum Silvanectensem
et abbatem Sancti Dyonisii in Francia super Flandren-
ses et dilatio data eisdem hiis qui reverti vellent
usque ad festum Pasche proximo venturo.
Accidentia que sequuntur evenerunt in anno
M° CCC° QUADRAGESIMO.
Anno m° trecentesimo quadragesimo, in nocte
sancto (sic) Pasche4, dominus Symon de Hannonia,
spurius, remisit conestabulario qui erat in Tornaco
omagium de domo de Bruella; et misse fuerunt ibi
1. 12 avril 1340 (n. st.).
2. Selon la Chronographia (éd. Moranvillé, t. II, p. 98-104),
le comte de Salisbury (Sallembrin) faisait une reconnaissance
dans les environs de Lille lorsqu’il tomba dans une embuscade
et fut pris. Au...”
|
|
2 |
|
“...sint missi ad Curiam Roma-
nam aliqui de sanguine dictorum regum et aliqui alii
qui habeant potentiam accordandi, firmandi et fortifi-
candi super dictis rebus secundum tractatum Sanctis-
simi Patris et de iis qui una cum ipso sunt tractaturi.
Et poterunt dicte partes dicere et proponere suas
rationes coram Sanctissimo Patre et non ad finem
dandi [fol. 106 v°] sententiam sed ad faciendum melio-
rem tractatum pacis.
Item quod antedicti missi erunt ad dictam Curiam
infra festum sancti Johannis2 proximo venturum;
1. Cette trêve n’est pas publiée dans le recueil de Rymer.
On trouve : le texte latin dans Adam de Murimuth, éd. Thomp-
son, p. 129-135; le texte francais, a partir de « est accordé »
[concordatum est...), dans Robert d’Avesbury, éd. Thompson,
p. 344. Le texte francais, reproduit par les Grandes Chro-
niques, éd. P. Paris, t. V, p. 421, a du être traduit sur 1’ori-
ginal latin (le protocole y est écourté). Ici le protocole fait
défaut.
2. 24 juin 1343....”
|
|
3 |
|
“...140 GILLES LE MUI SIT. [1343]
quod dicte res erunt expedite per adjutorium Dei per
Sanctissimum Patrem infra festum natalis Domini
proximo venturum. Si terminus non fuerit prolonga-
tus de assensu dictorum nobilium et si Santissimus
Pater esset impeditus per aliquam legittimam causam
ita quod non possit intendere ad predicta vel quod
non possit poni concordia inter dictos reges, propter
hoc non manebit quin treuge modo date durent et
durabunt usque ad tempus et terminum qui sequitur.
Item ex nunc, ad finem quod rex posset melius et
pulcrius habere effectum, treuge sint concordate
usque ad festum sancti Michaelis mense septembri
proximo venturum1, et de dicto festo usque ad finem
trium annorum proximo sequentium, per dictos reges
Franchie et Anglie, Scotie, comitem Hannonie et alli-
gatos dictorum regum, videlicet ducem Brabantie,
ducem de Gerles, marcisium de Julers, dominum
Johannem de Haynau et gentes Flandrie et in omnibus
terris regum, comitum et ducum predictorum ad cus-
todiendum...”
|
|
4 |
|
“...guerram movendam directe
aut indirecte.
Item quod dicte treuge sint affirmate per juramen-
tum utriusque partis.
Item quod dicte treuge publicentur ab utraque
parte in sua atie, in Britannia modo, et in Gasconia
infra quindecim dies, et in Flandria infra xv1"” dies,
et in Anglia et in Scotia infra quadraginta dies.
Item quod omnes in prisione detenti et capti ab
utraque parte et omnia eorum bona, durante sufferen-
tia facta per cardinales, videlicet [a] Dominica ante
festum sancti Vincentii proximo venturum1 usque ad
diem presentem, ponantur extra prisionem franchi
et redditi, sicut pertinebit de ratione.
Item, durantibus dictis treugis, nulla novitas nee
forefactum fiat ab utraque parte in prejudicium dic-
tarum treugarum et respectus2.
Item quod dicti domini, adjutores, coadjutores et
alligati, sint et remaneant in tali potentia et saisinia
quasi sunt die hodierna de omnibus bonis, terris et
possessionibus que tenent et que sunt quoquo modo,
dictis treugis durantibus.
Item quod, dictis...”
|
|
5 |
|
“...Decanus autem et capitulum, qui, sede vacante1,
erant ordinarii, convocaverunt de religiosis mendi-
cantibus et de peritis pluribus, cum illis qui scripse-
rant verba dicti predicatoris, et cum multis aliis per-
sonis discretis et venerandis examinantes eos super
propositis et dictis in predicatione antedicta a dicto
fratre, et super hoe deliberaverunt; et fecerunt publi-
care quod totus clerus et religiosi omnes et populus,
processionem faciendo, convenirent nudis pedibus sine
camisiis die Martis proximo venientis2 et fieret pro-
cessio in parrochiali ecclesia Beate Katherine, a quo
loco redirent in monasterium Sancti Martini, ibique
predicaretur verbum Dei. In qua processione porta-
tum fuit a domino decano cum uno alio canonico
sacerdote sacratissum sacramentum corporis Domini
nostri Jhesu Cristi; conveneruntque omnes in dicto
monasterio; non tamen fuit tanta [multitudo], sicut fue-
rat in Dominica precedenti. Frater autem Robertus, de
ordine Sancti Augustini, verbum Dei predicavit, as-
sumpta...”
|
|