Your search within this document for 'ego' resulted in 24 matching pages.
 
1

“...trouvons dans ses oeuvres maintes traces de ses scru- pules : en cas d’incertitude, il fait toujours part de ses doutes au lecteur; et quand il ne peut se procurer des informations suffisantes, il aime mieux ne rien dire que de rapporter quelque vague rumeur. Cette sévérité de prin- cipes, il en fait une véritable profession de foi vers la fin de sa Chronique; la phrase mérite d’être citée : « Populus universis facile credit et facilius audita refert et publicat, unde modo falsa, modo vera dicunt; et ego non approbo dicta talium nee fidem adhibeo et maxime si talia registrarem de quibus certitudinem non haberem, totum opus meum esset reprobandum, et in aliis michi non crede- retur1. » Les faits touchant h la religion eux-mêmes ne trouvent point grace devant sa critique, et il ne les traite pas autre- ment que de simples faits historiques. Les miracles ne 1’étonnent point; il cherche avant tout h vérifier leur exactitude, suit les enquêtes des officiaux et n’accepte pas toujours sans réserve les...”
2

“...réponse se présente immédiatement h 1’esprit. La Chronique que De Smet a publiée sous le nom de « Chronique de Jacques Muevin4» présente dé grandes simi- litudes avec la Chronique de Gilles le Muisit. Pourquoi ne pas admettre que Jacques Muevin ait communiqué h Gilles le Mui- 1. Void ce qui nous a amené a considérer ces notes comme autographes : dans une note oü il rapporto les péripéties de son voyage a Rome en 1300, Gilles se nomme toujours a la première personne, sans employer la formule : « Ego Egidius, abbas..., » qui dans la Chronique et les Annales revient chaque fois qu’il est fait mention de lui (cf. infra, p. 212, 220, 305); il écrit dans un style simple et courant, bien différent de celui de ses oeuvres his- toriques; on sent que c’est bien 1’auteur qui a écrit ces lignes pour lui seul et qu’aucune autre main n’est passée par lè.. Nous avons cru pouvoir induire de ces différentes observations que cette note était de la main même de Gilles et que par suite les autres notes, contenues...”
3

“...CHRONIQUE DE GILLES LE MUISIT I QuONIAM SEMPER INCIPIENDUM EST a D1GNIORI, EGO DIREXI MEUM PROPOSITÜM AD TEMPORA SANCTI ET ILLUSTRISSIMI REGIS FRANCIE LUDOVICI, AD ALIQUA NOTABILIA REGISTRANDA QUE DE EO AUDIVI A PLU- RIBUS FIDE DIGNIS PERSONIS REGORDARI1. Regnante illustrissimo rege Francie sancto Ludo- vico, frater Vinceniius, de ordine Fratrum Predicato- rum, lucidissime et luculentissime unum tractatum composuit, incipiens a principio mundi; gesta Roma- norum pontificum, imperatorum, et vitam Sanctorum ac flores, et sanctorum patrum et prophetarum, et de 1. Cette rubrique se trouve au fol. 46, au bas de la première colonne, dans le manuscrit de Courtrai. Pour des raisons que nous avons indiquées dans la Préface, nous avons jugé inutile de rééditer ici le commencement de la chronique, qui est d’un intérêt trop spécial. Ce début comprend 1’histoire de Saint- Martin de Tournai et le récit de 1’élection de Gilles le Muisit & 1 abbatiat, intitulés dans le manuscrit « Tractatus primus » et...”
4

“...responderunt : « Si alii voluerint, nos omnes consentimus. » In momento omnes alii consenserunt et sic decanus, concordanti- bus omnibus, misit ad dictum magistrum Mikaelem quatinus in capitulo veniret sine mora. Qui, nesciens quod factum est, venire recusabat; nuntius autem dixit ei quod decanus injunxerat sibi, si renueret, quod ex parte sua eidem imperaret; qui dixit se venire. Yeniente autem ipso in capitulo, decanus dixit ei : « Magister Mikael, de consensu omnium persona- rum hic astantium, ego eligo vos in pastorem ecclesie Beate Marie Tornacensis. » Et statim omnes surgentes acceperunt eum et venerunt portantes, cantando « Te Deum »; et in choro ante majus altare in loco ad hoe parato posuerunt. Finitaque sollempnitate, stupefactus...”
5

“...mulierum, nobilium et ignobilium, regu- larium et secularium, senum et juvenum, quod nullo modo possent credere audientes nisi qui fuerunt et viderunt. Et hoe scio et testificor, quia fui in illo iti- nere cum duobus nostris commonachis2; et de Tor- naco fuerunt plures tam clerici quam laici. Quia communis opinio erat peregrinorum quod indulgentia erat a pena et a culpa, sed multi de ordi- nibus Mendicantium contrarium tenebant et sentie- bant, et propter hoc aliqui dubitabant; unde accidit quod ego, existens Rome, confessus fui cuidam domino 1. Quoique Gilles le Muisit ait transcrit tout au long cette bulle, nous ne la reproduisons pas, paree qu’elle a été maintes fois publiée. Cf. Potthast, Rngesta pont. Rom., n° 24917. 2. Nous trouvons, dans le cartulaire 89 des Archives de 1’État a Mons (fol. 45 v°), le nom de ces deux moines : « Scien- dum est quod anno illo innumerabilis populus ab universis mundi partibus, religiosi, clerici, laici, basilicas illas [Roma- nas] visitarunt; et de monasterio...”
6

“...64 GILLES LE MUISIT. [1302] Brugensi, loco regis et de ejus mandato, qui nichil sciebat de ordinata proditione. Et ipsum receperunt satis gratiose, fingentes suam maliciam; venitque inter alios obviam dicto Jacobo Johannes Breidel antedictus, dixitque ei dominus Jacobus, quasi hyro- nice : « Johannes Breidel, sunt bona vina de domo de Male? » Qui respondit astute : « Ego et socii mei satis bibimus de eisdem. » Acceperuntque dominus Jacobus et sui hospitia per villam dispersim, prout melius potuerunt. Vespere autem facto, cenantibus illis qui cum domino Jacobo venerant, et post cenam nocte veniente, omnes de villa privatim iverunt se armare, sicut fuerat prelocutum. Dominus autem Jacobus a quibusdam secrete fuit premunitus; et hoe non fuit ausus aliis intimare, et cum paucis summo mane quesivit i[n]terfugium1 et quomodo posset eva- dere; et fugiens cum magno labore et dolore et con- fusione exivit de villa. Et interim ipsum in suo hos- pitio quesierunt, eum pre ceteris occidere cupientes;...”
7

“...super rivum de Tenre. Comes autem Flandrie et sui erant in villa de Alost et extra supra rivum predictum ex ad- verso. Et accidit quod Dominica, in die videlicet Exaltationis sancte Crucis1, habito consilio, misit nuntios ad Ganden- ses ut cum eis posset habere parlamentum; qui, habita deliberatione, annuerunt. Venitque comes cum suo consilio et eos allocutus est gratiose et benigne; et, facta audientia ab omnibus, dixit eis : « O bone gen- tes, que de jure estis et esse debetis mee gentes, et ego vester dominus, quia patria Flandrensis michi debetur jure hereditario nee ipsam acquisivi per emp- tionem, per donum nee per vim, nee per aliquam aliam causam, nisi quia michi debetur jure paterno. Et nunquam vobis aut alicui vestrum in aliquo fore- feci, et paratus sum promittere et jurare omnes con- suetudines bonas et antiquas et consuetas observare, que temporibus domini Roberti comitis, proavi mei, et omnium predecessorum meorum fuerunt observate, et uti de consilio illorum de patria et omnia...”
8

“...212 GILLES LE MUISIT. [1348] Postquam Ludovicus comes juvenis intravit in Flan- driam, et illi de Brugis et illi de Franco duxerunt ipsum per Aldenardum et per Curtracum in villam Brugensem, multa tune et postea in Flandria evene- runt, que sine dubio non fuerunt opus hominis, sed per divinam ordinationem evenerunt; et certe a Domino factum est istud; et est ac esse debet mira- bile in oculis nostris tam modernis quam futuris. Gaudeo plane ego Egidius, humilis abbas supra memoratus, hujus operis et tractatus conditor et ordinator, quod videre merui dicti comitis introitum et accidentia patrata in Flandria; quia testificor quod in adolescentia mea, [fol. 134] dum eram monachus juvenis, familiaris fui magistro Johanni de Harlebieke, qui fuit de Flandria oriundus, qui erat clericus sem- per studens, et astrologus peritus atque expers et famosus. Qui pluries michi dixit in principio guerre mote inter illustrissimum dominum Philippum, regem Franchie et Navarre, dictum Crassum, et dominum Guidonem...”
9

“...ANNALES DE GILLES LE MUISIT Ego autem1 Egidius, abbas supradictus, attendens et considerans in anno m° ccc° xlix0 plurima registratione digna evenire, perpendens etiam quod jampridem quemdam tractatum de pluribus rebus antiquis, de do- minis episcopis Tornacensibus, de civitate Tornacensi, de guerris inter dominos reges, Francie videlicet et An- glie, et Flandrenses, a longo tempore motis compilave- ram, ordinaveram et scribere feceram, in quo tractatu multa continentur usque ad tempus quo tempore Ludo- vicus juvenis, comes Flandrie, habens in uxorem filiam ducis Brabantie, intravit in Flandriam, et recepti fuerunt dictus comes et domina comitissa pacifice et succes- sive a dictis Flandrensibus, non tarnen una die sed per dies interpollatos. A tempore autem quo dicti comes et comitissa recepti fuerunt, siluit patria Flandrensis 1. Comme nous 1’avons exposé dans 1’Introduction, les Annales de Gilles le Muisit sont contenues dans le ms. 13076 de la Bibl. royale de Bruxelles. Nous n’avons...”
10

“...erant dux Brabantie et ejus filius primogenitus; in qua villa unus Judeus dives multum morabatur; iste a longo tempore quamplurimum familiaris fuerat dicto domino duci, et dux multum eum diligebat et de eo confidebat; ipse autem Judeus ficte fuit baptizatus. Vidensque quod in dicta villa homines, penitentiam agentes et cruces rubeas portantes, veniebant et apparebant, et ibidem penitentiam faciebant, venit ad ducem et dixit ei : « 0 domine, ex quo apparent homines, talia facientes; certum est quod ego et tota secta Judeorum, ubicumque poterunt inveniri, destruemur. » Tunc dux dixit ei : « Ne timeas, quia nescio hominem viventem qui te debeat destruere. » At ille respondit: « 0 bone dux, tu non potes contra ire, quia desuper est ordinatum. »...”
11

“...MODO DUCENTI AUT TRE- CENTI, MODO PER NUMERUM AMPLIOREM, SE ADUNA- RANT ET IBANT, PENITENCIAM PUBLICAM FACIENTES, IN ANNO M° GCC° XLIX0. Nov[er]it Deus mutare sentencias, si tu noveris delicta emendare. Tribularer, si nescirem misericordias tuas, Domine; tu enim dixisti : « Nolo mortem peccatoris, sed ut convertatur et vivat2. » Et hoc, o bone Jhesu, tu dixisti ore tuo sancto et benedicto : « Discite a me quia mitis sum et humilis corde3 » et « Yenite ad me omnes qui laboratis et onerati estis et ego vos refi- 1. Après 1’histoire des massacres de Juifs, Gilles le Muisit rapporte divers miracles qui furent reconnus faux. Quoique ces prétendus miracles soient un témoignage de 1’exaltation des esprits vers 1’année 1349, nous n’avons pas cru devoir les rééditer, paree qu’ils ne présentent qu’un intérêt historique minime. 2. Ézéchiel, XXXIII, 111. 3. Saint Mathieu, XI, 29....”
12

“...ANNALES. 235 [1349] et illorum hominum qui se verberabant... » Et incon- tinenti, antequam posset finire verba sua, aliqui contra rationem et consuetudinem surrexerunt clamantes : « Domine, vos male estis informatus quia frater pre- dicans talia non dixit. » Et station omnes viri et mulieres ceperunt murmurare et clamare, et mutuo dicere quod frater predicans talia verba non dixerat. Imposito autem cum magna difficultate silencio, dixit- que frater Robertus, volens pacificare populum : « Ego dixi vobis quod mihi commissum est; et ex quo tenetis contrarium bonum est, nee displiceat vobis observatio fidei, quia tempus est ut pax et tranquilli- tas inter vos omnes observetur. » Et parum profitie- bat ejus mitigatio et loquela, quia populus surrexit murmurando et mutuo se provocando, dicentes quod talia proveniunt de Mendicantium ordinibus. Et tota ilia die fuit ingens tumultus per totam civitatem super dictos ordines et super totum clerum. Dominica autem sequenti1, venit iterato processio...”
13

“...perseverandi det gra- ciam. Multum enim est comraendandum quod peni- tentiam facientes, et ad exemplum eorum quamplu- rimi, condonabant et indulgebant guerras motas inter partes. Et hoc fuit in Tornaco et in diversis locis. Et est sciendum quod licet in illo tempore fuisset tanta commotio facientium penitentiam, ut est dictum, non tamen hoc fiebat in tota Francia, nec in aliis regnis et regionibus superius nisi in Flandria, Hanonia, Bra- bantia et aliis regionibus tendentibus versus Occi- dentem. Ego autem dum scribere faciebam supradicta, occurrit michi et venit ad memoriam prenosticatio magistri Johannis de Muris, quomodo dicit ibi inter cetera comminationes stellarum et planetarum, quod esset destructio sectarum, seditio populorum, ritus novus, epidimie1 : et videtur michi quod isto anno m° ccc° xlix0 predicta evenerunt pro majori parte, sicut audivimus et vidimus in Tornaco, quia secta Judeo- rum, ubicumque sunt reperti inter Ghristianos, des- tructi sunt per diversos cruciatus. Insuper...”
14

“...ANNALES. 241 [1349] Christianitatis et profectum animarum, ego committo divine sapientie et majestali, quia tantas novitates, et ilia que in illo tempore eveniebant, nescirem scribere aut posteris demandare. Nomina aliarum villarum et numerum personarum, ET DIES QUANDO VENERUNT, ULTRA SUPERIUS MEMORA- TAS, SIGUT MIHI EST RELATUM. Duodecima die septembris venerunt de Tylemonte in Brabancia sexties viginti. Eodem die a villa de Slusa iiij". Eodem die a villa de Louveng viij“. In nocte Nativitatis beate Marie1 a villa dou Dam circiter 1. In die Nativitatis beate Marie2 a villa de Enghien circiter cc. In crastino Nativitatis3 a villa Namurcensi circiter viijM. Eodem die a villa de Brugis circiter c et 1. In nocte processionis Tornacensis4 a villa de Nuef- port circiter iiij". Eodem die a villa de Ecclo circiter lij. Eodem die a villa de Brugis in duabus societatibus circiter ccc. Eodem die a villa dou Dam circiter centum. In die processionis a.monte Chasletensi circiter 1. 1. 7 septembre 1349...”
15

“...circiter ccc. Eodem die a villa de Genappes circiter sexties viginti. Eodem die a villa de Insulis circiter ducenli. In die beati Mathei3 4 venerunt quedam mulieres de Flandria, sicut viri facientes, discooperto solum dorso, circiter xx. Dominica post festum Mathei* a villa de Malbodio circiter cc. Eodem die a villa de Bailluel in Flandria circiter ccc. Tercia die octobris, scilicet in node beati Francisci, venerunt a villa de Yalenchenis circiter cccc et quin- quaginta. NOTUM SIT OMNIBUS, — QUOD EGO INTELLEXIA QUIBUSDAM SUPERIORIBUS ELECT1S A PENITENTIAM FACIENTIBUS, — QUOD INTRANTES ET CUM AL1IS SE JUNGENTES PROMIT- TEBANT ILLA, QUE SEQUUNTUR, SE FACERE ET TENERE PRO POSSE SUO TOTO CURSU VITE SUE, ALIAS NON 1. 15 septembre 1349. 2. 20 septembre. 3. 21 septembre. 4. 27 septembre....”
16

“...parcius » et ideo judicium committo ipsi Deo summo et sancte matri Ecclesie, quia, si finis bonus est, totum precedens erit bonum. Est autem intentionis mee in scriptis redigi facere ad notitiam futurorum, quia tale quid nunquam visum fuit a quocumque temporibus preteritis, scilicet modum facti, modum vestium, et qualiter in penitentia facienda se gerebant. Multi plurima scribebant et dicebant, ubi fuit inceptum et pro qua causa; sed nunquam potui super hoe eertificari ab aliquo, et propter hoc ego solum illud quod fïebat in Tornaco feci registrare, quia de remotis partibus nescirem dicere veritatem. 1. Saint Jean, XV, 5....”
17

“...[1349-1350] ANNALES. 251 Sciant futuri, si ego vellem registrare omnia que in illis diebus eveniebant de talibus penitentibus et que de die in diem accidebant, nee scirem nee valorem. Et credo et teneo quod multi in latino et in gallico fuerunt super predictis registrantes; et quod scivi et audivi illud registravi. Et. est sciendum quod in illo anno fuit dies Natalis Domini in die Veneris. Et fuit annus incipiens secun- dum stylum curie Romane a Nativitate, que fuit dies Veneris, ut dictum est, et sic fuit annus quinquagesi- mus et incepit indulgentia ordinata a domino Summo Pontifice Clemente papa sexto, [fol. 24] Et cessave- runt multa mala; et multa referebantur, que michi non sunt visa posteris demandare, donee veritas ignotes- cat; et sic registrationi mee pono finem. Anno eodem, in prima ebdomada Quadragesime1, fuit proclamatum publice in foro, ex parte gubernato- rum civitatis, quod omnes cessarent a dicta publica penitentia voluntaria assumpta; alioquin omnes, de cetero facientes...”
18

“...Audeo dicere et audivi a pluribus fide dignis, quod predicta proclamatio fecit maximam multitudinem virorum et mulierum per matrimonium conjungere, qui antea erant tenentes concubinas et eciam cessa- verunt juramenta et alia prohibita. Notum etiam facio futuris quod scivi et audivi quod magistri taxillos facientes mutaverunt malum in bonum, recuperantes suum dampnum, tali modo quod, de materia de qua taxillos quadratos faciebant, facere inceperunt res rotundas, de quibus Pater noster faciebant. Ego pre- dicta feci, melius quod scivi et potui, registrare; et juxta posse meum inquisivi super omnibus veritatera. Et quando tam grandis tempestas mortalitatis fuit in Tornaco, [fol. 30 v°] quis posset excogitare accidentia in omnibus regnis ac regionibus, quia incepit in Oriente et fuerat universaliter per totum mundum, fama laborante? Et scient futuri quod in Tornaco fuit mirabilis mortalitas, quia audivi a pluri- bus, circa festum Nativitatis Domini1, qui se scire pro vero fatebantur, quod plus...”
19

“...erant de predicto conflictu et de grandi perditione Anglicorum et nobilium personarum. Unde accidit quod, mortuo domino Philippo, excellentissimo rege Francorum, multi murmurabant et dubitabant de rege Anglie, quod non vellet impedire coronationem filii dicti regis. Et fuit opinio universorum, quod predictus conflictus et perditio suorum nobilium hoe facere impedivit. Et si ego vellem dicere et registrare illa que tune temporis a multis referebantur, forte futuri non crederent quia, licet dicatur quod commune dic- tum non est omnino falsum, talia et tam diversa dice- bantur, quod erat quasi incredibile. Idcirco ego, nolens miscere vera falsis, quod scire potui veritatis, anglaise. Au contraire, on congoit aisément que des navires marchands, ayant résisté glorieusement a des corsaires, aient continué leur voyage, pour se décharger des marchandises qu’ils transportaient; puis qu’après s’être munis contre une nou- velle attaque qu’ils prévoyaient, ils aient repris le chemin de leur patrie...”
20

“...aprilis. Sciant moderni et futuri quod a die sancto Pasche predicto usque ad festum Pentecostes1 pauca evene- runt registratione digna. Verum est quod in latino et in gallico multi multa accidentia cotidiana scribunt et scribere faciunt et in eis delectantur; sed michi non videtur expediens registrare talia nisi sint notabilia. Infra illud tempus rumores multi erant in diversis locis; sed populus universis facile credit, et facilius audita refert et publicat. Unde modo falsa, modo vera dicunt et ego non appro (o) bo dicta talium nee fidem adhibeo; et maxime si talia registrarem, de quibus certitudinem non haberem, totum opus meum esset reprobandum et in aliis michi non crederetur. Accidit autem in illo anno feria quarta post diem Pentecostes, que fuit dies sancti Medardi2, quod domi- nus de Biaughiu, mariscalcus Francie, erat in villa Sancti Audomari, et multitudo non modica gentium armatorum, et in villa de Cales erat multitudo Anglico- rum. Modo Anglici de nocte exierunt, euntes versus [S...”