Your search within this document for 'avena' resulted in two matching pages.
1

“...304 GILLES LE MUISIT. [1351] dominus Cameracensis episcopus, compatiens indigen- tie pauperum gentium, quia anno illo defectus maxi- mus fuit pisorum, fabarum et aliorum de quibus fit potagium, propter quod ultra modum cara erant insu- per [fol. 48 v°] alecia, pisces, carnes, fructus arborum, bladum, avena, vinum et omnia victualia, et etiam cuncta venalia modum excedebant, quia non est visum lan- tam esse caristiam de omnibus generaliter et ubique, sicut fuit anno illo, ob quam causam dictus dominus episcopus, motu proprio, misericordia motus, fecit supplicationem domino SummoPontifici pro sua dyocesi Cameracensi. Qui quidem, receptis bulb's, peritos cum suo consilio convocavit habitaque deliberatione misit per suam dyocesim ad decanos, et decani miserunt ad curatos et illos quibus mittere oportebat. Mandatum autem neque bullam vidi nee audivi, sed a pluribus fide dignis intellexi quod aliud est factum quam man- datum; nam multi de gratia facta pauperibus abusi sunt, infringendo ordinationem...”
2

“...de Sancto Audomaro et gentes regis Anglie in villa de Galais et in castro de Ghines4. Habueruntque dicte partes in illo tempore plures incursus et insultus ad in- vicem et cesi fuerunt ex utraque parte plures, et etiam plures nobiles et alii capti et detenti; multique rumores erant in dictis regnis de eisdem; tarnen in illo tempore nulla acies a dictis regibus est mota nee adunata. Sciendum tarnen est quod estas ilia fuit sicca multum et calida in tantum quod magnus defectus fuit de feno, de avena, de granis rotundis, de herbis et de fructibus; sed de blado fuit satis habundantia et magna habundan- tia vini. Sed omnia venalia in tantum cara erant, quod non erat visa caristia talis a viventibus, ut dicebatur. 1. II nous aparu inutile de rééditer cette poésie, qui ne pré- sente qu’un intérêt médiocre. On la trouvera dans De Smet, Corpus chronicorum Flandrie, t. II, p. 423-434. 2. Les quelques pages qui suivent ont dü être écrites après la mort de Gilles Ie Muisit. Cf. 1’Introduction. 3. 29...”