| 1 |
 |
“...be-
hoeft in algemene zin nauwelijks te
worden gewezen. Dit belang mag
voldoende bekend worden geacht.
Voor een gemeenschap, zoals die
reis zou gaan, nog even op zijn
fabriek. En daar kwam de nacht-
waker op hem toe (dat is de man,
die ’s nachts op moet letten, dat
er niet gestolen wordt in de fa-
briek) en riep: “Mijnheer de di-
recteur, U moet vandaag niet
met de trein van half negen mee
gaan, want ik heb vannacht ge-
droomd dat die trein zou veron-
gelukken”. De diriecteur lachte
de man uit, want hij geloofde
niet aan dromen. Maar hij bleef
toch thuis die dag. En werkeliik
hoorde hij ’s middags voor de
de radio, dat die trein was veron-
gelukt, en dat alle mensen dood
waren, s’ Avonds liet hij de
nachtwaker bii zich komen en
gaf hem een hoge beloning en
ziin ontslag. Dat die man een
beloning kreeg begrijpen we al-
lemaal. Maar waarom dat ont-
slag ?
op Aruba leeft echter is de bete-
kenis nog groter dan voor de mee-
ste andere, omdat men hier versto-
ken is van elke en van alle vormen...”
|
|
| 2 |
 |
“...(essen) hiermee
grote dienst bewijzen, plaatsen
wij hieronder een korte inhoud
van deze alom geprezen film.
DE INHOUD:
Raymond Pinsard is machinist
bij de Franse Spoorwegen. Hij is
‘n fatsoenlijke kerel, die van een
góed leventje houdt. In zijn vrije
tijd knutselt hij graag aan z‘n ra-
diotoestel en elke Zondag gaat
hij dansen met zijn vriendin Si-
mone. Als Pinsard zich echter op
een dag weer op zijn locomotief
bevindt, vult zijn cabine zich met
ontsnappende stoom, juist als de
machinist de trein voor een on-
veilig sein tot stilstand moet
brengen. Plichts getrouw brengt
Pinsard de machine tot stilstand,
waardoor een ramp wordt voor-
komen. De stoom bezorgt de ma-
chinist evenwel ernstige brand-
wonden.
De Franse regering kent Pinsard
voor zijn moed en orde van het
Legioen van Eer toe, maar
tengevolge van zijn verwondin-
gen is de machinist blind gewor-
den. Hij meent, dat deze blind-
heid echter tijdelijk zal zijn,
doch de chirurg weet beter. Ont-
slagen,' uit het ziekenhuis keert
hij...”
|
|
| 3 |
 |
“...De dames namen
elk hvyi gulden in ontvangst, en
hadden nu dus geen tien, maar
slechts negen gulden betaald.
Drie keer negen is zeven en twin-
tig, de bediende had twee gulden
in zijn zak gestopt, dat is samen
negen en twintig. Waar is de
dertigste gulden gebleven??
Een kip weegt een kilo, plus de
helft van zijn gewicht. Wat
weegt de kip?
Een trein is honderd meter lang,
en rijd met een snelheid van
100 meter per minuut over een
spoorbrug, die ook honderd me-
ter lang is. Hoe lang rijdt die
trein op de brug?
Twee vrienden ontmoetten el-
kaar op een perron, en ontdek-
ten, dat ze zojuist met dezelfde
trein waren geariveerd. ’’Vind
je niet, dat die trein met een ge-
vaarlijke hoge snelheid het sta-
tion binnen reed?” vroeg de een.
Helemaal niet”, zei de ander, ”ik
dacht juist, wat sukkelen we weer
langzaam binnen”. Ze hadden al-
lebei gelijk. Hoe is dat moge-
lijk?
R DE JEUGD
HET D
O*1
Er is een meisje ^ ^open,
een meisje met W •
Héél vroeg deeo1 ■* tuinhek open
Meisje
en liep de stra®
De kippen...”
|
|
| 4 |
 |
“...die kosten immers vijf cent
per stuk (twee voor tien cent)..
twee gulden van “Cen, ‘tC"1 e klok en het huis-
31 H aan (k-“ wand vormen samen
bileven. I)it
II. De
diende moeten worden afgetl‘’^
dan komen we op f. 25. ?
ook immers was betaald.
III. Twee kilo.
IV. Twee minuten.
V. De een zat voor,
achter in de trein..
is een verzame-
ling levenloze voorwerpen die een
(kunstzinnig) geheel vormen. Het
kleed van de dame op de voorgrond
is tot in de fijnste lijntjes afge-
werkt. De gelaatsuitdrukkingen
verraden een schilder met mensen-
kennis, een psycholoog.
In zijn stuk “De ondertekening
van bet huwelijkscontract” toont
hij ons op fijn ironische wijze de
ware gedachten, de hebzucht, waar-
mede de ouders vervuld zijn. Hij
weet deze fijne trekjes krachtig te
schilderen, door zijn sterke gave;
het exposeren, _...”
|
|
