| 1 |
 |
“...applaus.
De humoristische hoofdfilm ‘Seul
dans Paris4 viel ook zeer in de
smaak. Slechts enkele konden
zich niet met deze film vereni-
gen. Als reden zouden we een
zekere mate van onwennigheid
ten opzichte van dit filmtype kun-
nen aanvoeren. Velen zijn teveel
gewend, om niet te zeggen ver-
slaafd, aan een filmstiil die al-
leen gericht is op spanningen cli-
max, en minder op de intrinsie-
ke waarde van het geheel en de
samenstellende scènes. In deze
film draaide het om de min of
meer melancholieke humor van
de zoekende simpele boerenzoon,
de prachtige tekening van types
en milieu‘s van het platteland,
en de Franse sfeer in het alge-
meen. Ook werd door sommigen
teveel verwacht van de (als mees-
tal) misleidende Nederlandse ver-
taling van de titel ”Als m4n man
dat wist44. Wat deze man niet
mocht weten, (en andere man-
nen in andere films), kunnen we
toch iedere avond in de meeste
Hollywood producten “genie-
ten”? Dat hoeft de Filmliga niet
te brengen!!
Het programma van Mei, be-
looft weer iets...”
|
|
| 2 |
 |
“...aangetoond dat de periode
van bloei en vooruitgang van de
Arubaanse Filmliga zich nog
steeds voortzet.
Het aantal leden dat in 1952 nog
slechts 203 bedroeg steeg tot 247
in 1953. Ondanks het feit dat de
gevraagde contributie van de
^ Stichting Culturele Samenwer-
king vóór de helft werd gehono-
reerd, kan het boekjaar 1953
zonder nadelig saldo worden af-
gesloten,
t . , . ,
De normaal films welke in het
theater Rialto werden vertoond
Waren zeer gevarieerd van stijl
en inhoud. De meest verfijnde
humor en originaliteit konden
wij zien in de ‘Roverssymphonie4,
het luchtige Franse genre in
‘Sous Le Ciel de Paris4, het de-
gelijke in de Franse film ‘Farre-
bique’, en het sinistere in ’Le
Corbeau’.
Van de Italiaanse films noemen
wij als beste ’Dagjesmensen’, ter-
wijl ook ’Avontuur in Napels’ en
’Een vrouw uit Het Volk’ als ty-
pisch Italiaans ons steeds konden
boeien. Als oorlogs documentaire
was ’Paisa’, hoewel iets te lang.
een van de beteren van dit genre.
Bijzonder goed waren de karak-
teristieke...”
|
|
| 3 |
 |
“...onbekend was. EJn wat
meer is; de bevolking heeft die
kans met beide handen aangegre-
pen. Honderden- of waren het er
duizenden ?-hebben van het mees-
terlijk spel van de Heer en Me-
vrouw Vermeire met volle teugen
genoten en ogen en oren vergast op
de weelde van deze Marionetten.
Kunst met een hele grote K
noemde de voorzitter van de Kunst-
kring de heer Stam deze voorstel-
lingen. En met recht. Wat het
duo Vermeire bereikte, zowel ex-
pressief als acterend was een weel-
de voor het oog. De humor en de
satire, de levensernst en de vreug-
de van alle dag, dit alles werd het
enthousiaste publiek gebracht op
een wijze, die onovertroffen is.
Wij hebben grote bewondering
voor dit werk en brengen vanaf'
deze plaats een woord van hulde
en van grote dank aan de Heer en
Mevrouw Vermeire. Het theater
is reeds vertrokken, maar deze
kunstenaars kunnen er van verze-
kerd zijn, dat zij een plaats hebben
veroverd in de harten der toe-
schouwers, die nog vaak zullen te-
rugdenken aan de uren van stil...”
|
|
| 4 |
 |
“...riep de góden aan, sprak in slepen-
de koren; de góden kwamen, de
vijanden volgden — en daarna
kwam de verbroedering. Het dra-
ma, dat de mensen samenbrengt,
dat de mensen gezamenlijk iets
doen ondergaan.
En ziedaar het wezenlijk verschil
tussen film en toneel. Men “pikt”
een bioscoopje, maar voor een
feestelijk gebeuren als het toneel-
stuk doft men zich op. Na het re-
ligieuze toneel van vroeger geniet
men nu van het wereldlijk toneel
waar de mens in het centrum staat
is voor ernst en voor humor, waarin
als de held of de martelaar. Grote
auteurs houden de mensen een Spie-
gel voor, een spiegel waar plaats
men sociale toestanden gewraakt
vindt (Ibsen) en waarin heilige
huisjes worden ingetrapt (Shaw).
Dat was het werk van grote toneel-
schrijvers.
Het toneel van tegenwoordig
distancieert zich steeds meer van
de oorspronkelijke doelstellingen;
het is thans vaak amusement zon-
der meer (“we maken een stukkie”,
zegt Storm). Wetenschap en tech-
niek doèn hun ten aanzien van de
cultuur ver...”
|
|
| 5 |
 |
“...nu nog de dag goed
herinneren dat ze geadopteerd
werd. Haar pleegmoeder, Mme
Gotovzeva, was erg lief voor haar
en ze gaf zich.de grootste moeite
om het kind een goede opvoe-
ding te geven, ‘n Duitse gouver-
nante werd aangesteld, die Mme
Gotovzeva en Chouro ook op hun
veelvuldige reizen vergezelde.
Choura groeide op tot een aan-
hankelijk, knap meisje, ze was
klein voor haar leeftijd had
prachtige donkerblonde krullen
en zacht bruine ogen. Ze was al- ■
tijd opgewekt en had veel gevoel ]
voor humor.
Haar leventje bij haar nieuwe
“tante“ was heel pretig. Choura
genóót er van als ze met Mme s
Gotovzeva mee mocht winkelen,
want altijd kreeg het kind dan
iets: een nieuwe jurk of schoen-
tjes met pompoenen er op die ze j
schitterend vond. De heerlijkste i
dag van de week was Woensdag, j
dan gaf haar tante dansles aan 12
kinderen en Choura-als kleinste- •
mocht dan wel eens meedoen.
Zij leerde erg vlug en ‘t duurde 'J
dan ook niet lang of ze kon de
Wals, mazurka én de polonaise j
dansen.
Dikwijls...”
|
|
| 6 |
 |
“...Midden-Oosten.
In zijn nieuwe reisboek “Morgen
bloeien de abrikozen”, dat bij J.
M. Meulenhoff te Amsterdam ver-
schenen is, verhaalt hij voor het
eerst een deel van zijn dagelijkse
belevenissen in de Nijldelta. Het
is een buitengewoon spannend en
avontuurlijk relaas geworden, we-
melend van kleurige beschrijvin-
gen, rake typeringen, dichterlijke
evocaties — waar Aafjes de land-
schappen met hun uitbundige flora
beschrijft gebruikt hij nagenoeg
hetzelfde idioom als in zijn ver-
zen - —; vol humor en op enkele
plaatsen niet zonder beklemming.
Het valt op, dat de dichter de
oosterse beschouwingswijze herhaal-
delijke tot de zijne maakt; een men-
geling van wijsheid en zin voor het
komische geeft het verslag van zijn
omzwervingen een aparte bekoring.
Zijn vermogen tot aanpassing aan
de egyptische gemeenschap is be-
wonderenswaardig.
Daardoor is hij in staat contac-
ten te leggen in velerlei milieu’s,
zowel met pachas' als met fellahs,
flij dringt door in kringen die door-
gaans: voor westerlingen...”
|
|
