1 |
|
“...een fusie. De Chief Secretary werd geheel het middelpunt.
Zoowel de bevoegdheden van de Sultans als die van de Residenten gingen steeds
meer berusten bij den Chief Secretary. Wettelijke regelingen, financiëele maat-
regelen, de verschillende takken van dienst, werden centraal van uit Kuala Lumpur
— de hoofdstad der federatie — geadministreerd. Eischen van efficiency, snelle
handeling en uniformiteit brachten groote centralisatie. Sultans en Residenten
werden de „forgotten men”.
In 1909 werd de Federal Council opgericht. De High Commissioner was de
president en leden waren de Resident-General, de vier Residenten, de vier Sultans
en vier niet-officiëele, door den High Commissioner voor den tijd van drie jaren
benoemde leden. Het effect Was ook hier weer tegengesteld aan de bedoeling,
want zelfs was de aanleiding tot dezen maatregel geweest het groeiend inzicht
dat de Sultans teveel van hun bevoegdheid hadden ingeboet.
Het resultaat was evenwel, dat de Sultans van het kleine beetje wetgevende...”
|
|
2 |
|
“...De Federale Raad (Federal Council), in de plaats gekomen van den Senaat,
gepresideerd door een door den President van de Republiek aangewezen voorzitter
(Minister of State), is samengesteld uit vertegenwoordigers van de Staten nevens
uit io door den President benoemde leden; zij hebben zitting gedurende 6 jaar.
Elke Staat kiest een vertegenwoordiger, onderworpen aan het vetorecht van den
Gouverneur van den Staat.
Alle wetsontwerpen betrekking hebbende op de nationale economie in al haar
geledingen moeten vóór zij in het Parlement onderwerp van bespreking kunnen
vormen, onderworpen worden aan den nationalen economischen Raad (National
Economie Council). Deze nationale economische raad, die dus bij den wetgevenden
arbeid van het Parlement ten nauwste betrokken is, wordt samengesteld uit
vertegenwoordigers van de verschillende takken van nationale productie en wordt
voorgezeten door een door den President van de Republiek benoemden Minister
van Staat. De President kan bovendien voor elke van...”
|
|
3 |
|
“...Britsche koloniën van Noord Amerika
een deel van haar zelfstandigheid afstonden. De bevoegdheden werden tusschen het Dominion als geheel
en de onderdeden aldus verdeeld, dat het eerste steeds bevoegd zou zijn, tenzij een uitdrukkelijk voor-
behoud ten behoeve van het onderded (provincie) was gemaakt.
In Australië kregen de afzonderlijke koloniën (N.S. Wales, Victoria, S. Australia, Queensland, W.
Australia, Tasmania) ieder voor zich geleidelijk een verantwoordelijk bewind. In 1885 werd bij de
Federal Coundl of Australia Act een Bondsraad ingesteld. In 1900 bracht de Commonwealth of Austra-
lia Constitution Act een grondwet voor het daarbij ingestelde Australische Gemeenebest. Andersom
dan in Canada zijn hier in beginsel de „staten” bevoegd tot regeling van elk onderwerp, tenzij de con-
stitutie het gemeenebest bevoegd verklaart. Nieuw Zeeland heeft zich niet bij het Gemeenebest aan-
gesloten; het vormde een afzonderlijk Dominion.
In Zuid-Afrika hadden reeds de Kaap-kolonie en Natal veran...”
|
|
4 |
|
“...Soepel beleid met diepgaande kennis
van instellingen en gebruiken.- Naast Sultan een State Council, welker beslissingen noch voor Sultan
noch voor Resident bindend. Door opbloei der Staten gepaard met toenemende werkzaamheden lang-
zamerhand vrijwel rechtstreeks bestuur van Resident: later na tot stand komen van federatie van Sultans,
een Resident-General, direct onder den High Commissioner, waarop administratie geheel gecentra-
liseerd: Sultans en Residenten „forgotten men”. Oprichting der Federal Council (1909) ontnam,
tegengesteld aan de bedoeling overigens, den Sultans het laatste beetje wetgevende en financieele
bevoegdheid. 1925 • voorstel van nieuwe decentrahsatie-politiek. Protest van groote zakenbelangen,
Chineezen (als onderdanen van den Sultan bevreesd voor vergrooting van diens macht) en van ambte-
lijke zijde (om behoud van bereikte efficiency).
Compromis in 1935: o.m. onderdeden van wetgeving en financieel beleid weer aan Sultan en belangrijke
uitbreiding van ledental der...”
|
|