| 1 |
 |
“...betrekkingen met de Philippijnen tezamen gingen.
De houding van President MacKinley was aarzelend en vaag op hetzelfde mom
dat tijdensgde onderhandelingen in Parijs duidelijk de „imperialistische richting
Duidelijk kwam de verdeelde opvatting in Amerika tenslotte tot uiting toen door
het Sngrcs het verdrag van Parijs me, niet mee, dat. één
3T n'^"demStoLT^dï"«i^«W' TSSippUche kwestie invet
het Congres de Mppij™» een
fseq in opstand kwamen. Met de gevangenneming van den Phd.ppijnschen
Generaal Aguinaldo eindigde de opstand pracüsch. Maar de Amerikanen hadden
too ooo soldaten moeten inzetten. , . , , u—*™*
Wanneer de Vereenigde Staten in betrekkelijke vrede-over het land hun bestuur
hebben kunnen voeren over een bevolking, die herhaaldehjk tegen het Spaansche
régime in opstand was gekomen en ook tegen hen een felle strijd had gevoerd,
dan is dit te danken aan het feit dat in snel tempo maatregelen werden genomen,
die het aanvankelijk wantrouwen der Filipino s over de inlossing der belofte tot...”
|
|
| 2 |
 |
“...belangen en posities van de
personen der leiders.
Tot aan de Commonwealthperiode was in wezen het partij-wezen gebaseerd op
i°. het onafhankelijkheidsstreven en 2°. de persoonlijkheid van een handjevol
leiders. Naast Quezon waren dit in de eerste plaats Osmena en Roxas, die met
Paredes tot aan de Commonwealthperiode de drie eenige Speakers van het House
of Representatives waren geweest. Politiek niet opgewassen tegen genoemde leiders,
maar als nationale figuren zeker te vermelden waren Generaal Aguinaldo, de oude
aanvoerder van den opstand en Aglipay, het hoofd van de onafhankelijke Philip-
pijnsche kerk. ,
Zooals reeds eerder werd opgemerkt, gaf Harrison aan de Filipino s de kans om,
waar ook maar mogelijk, zelf de regeermachine te hanteeren. Verloop van tijd en
de gang der geschiedenis zullen ook bij de tegenstanders van Harrison een milder
oordeel hebben doen ontstaan. Maar tijdens en na die periode was de Amen-
kaansche critiek fel. En de tegenstanders van Harrison wezen maar al te gaarne...”
|
|
| 3 |
 |
“...positie8 welke men meendf
g"”* L
1912. Overwinning van de Democraten met verkiezing van President Wilson in de V St Veroor
?. bfnoVS4e Ha«lonf'^ onafhankelijkheid der Phii. Gevolgen:
mission.SCherP doorgevoefde P°litiek van Filipinisatie; 1913 meerderheid van Filipino’s in Phil. Com-
^ „ch, ondct
WiWrïlk P7nt: het nadonale leiderschap, sedert ’23 Pres. Quezon. Partijwezen gebaseerd op a onaf-
hankehjkheidsstreven; b. persoonlijkheid van enkele leiders (Quezon, Osmena Roxas- daarnaast
Generaal Aguinaldo en Aghpay, hoofd van de onafhankelijke Philippijnsche kerk). ’
Jbn 3orueuwe partijgroepeering, gebaseerd op klasse-tegenstellingen: de Sakdalisten
r^emocmtische politiek van Pres. Wilson-Harrifon: ^omische“S welke in periode
u3° kr1defimuleve afhankeliikheid der Phil, van de V.St. bewerkstelligden. P
evenwe^n^^T^n!?6 overwmmn8 m V-St., benoeming van G. G. Wood. Militair krachtig régime;
PM -lMe tLen wl^n/^tSre i “r™- Va“ het vori8 ré8ime- Naast felle actie van
i mv onafh^kel^hefd van PhU- eischen...”
|
|
