Your search within this document for 'sorpresa' resulted in two matching pages.
1

“...154 consol. Matilde a cohe mano1 di su mama i cu un arranque di legria i sorpresa el a puntr. , Di brde, mama? Balentin ta stima mi ainda ? Le pordona mi, mi error? Oh, lo ta un bidano- ,bo pa mi si mi cay den su aprecio, una vez cu lo mi no contia ningun otro hende mas cu no t. Awor mi ta combenc cu mas bez un trahe ordi- nario sa sirbi pa cubri un corazon noble, cu cual- quier otro diluho. Mi tin gana caba, di tira mi na su pia i no lam- ta tan tem e n pordona mi!' Sosega bo mi yiu, mi dese di semper lo ta eumpli di mirle atrobe na bo lado. Larga nos prepara nos pa e desenlace di e drama misteriosa, como ya ta cerca ora di Gilbert bini. Matilde a bay repasa su carta bieuwnan di Balentin, cu el a conserva sinembargo como un recuerdo i den cada palabra el tabata sinti constancia, amor i sinceridad, loque e no por a haya den esnan ampuloso di Gil- berto. Na es momento Antonio a yega cas cu Hendrina i yiunan, i tur impresion cu el a haya ayd tabata testigua palabranan di Hendrina. E pobera...”
2

“...legria cu lo tin na bo yegada. Nita,. acepta nos aprecio pa es lazo den familia cu lo no ta trastornd pa obstaculo ninguno! Antonio, Enrique i Luisa tabata ansia, sperando resultado di es entrevista. Pareuw Enrique a ten- pito di un auto cu direccion pa ayi el a hinca man den su saco para banda di porta di entrada. Juan a baha padilanti pa anuncid e nobo alegre. Mama, Papa, ata nos atrobe, tur cos a dre- eha, nos bon amigo Balentin c Nita ta hunto! Den esayi nan a drenta. Enrique a prepara un sorpresa como e tabata s& di antemano cu Balen- tin lo no berguenzd nan cara. Pareuw e, dos namoradonan a drenta el a saca su man for ~ di su saco yen di stroister i a benta nan cu ne. Asina mi a spera semper di mira boso, mi yiunan, Luisa a bisa, i Enrique ta haciendo ensayo di loque Dios lo uni pa semper aqui poco dia. Anitar por fin Tata a cumpli nos deseo! Si mama, tur cos ta regld i tur loque ma- ma a pronostica a sali berde. Awor larga nos lubida lo pasado i ocupa nos cu lo presente! Loque ta...”