1 |
 |
“...oplossen, blijkt reeds
) Schuchardt, Kreol. Stud. I, blz. 16. Soms wordt deze h aangeduid
door een j waarmee dan de Spaanse klankwaarde (die van een postpalatale
spirans) bedoeld wordt. De anarchie in de orthografie van ’t Papienients is
een lastig ding. Evertsz schrijft b.v. muchoe, veel, met een u in de eerste,
en oe in de tweede lettergreep, omdat de klank van de eerste sylbe van
Spaanse, maar die van de tweede, volgens de schrijver, van Hollandse
oorsprong is (Compendio de la gramatica del Papiamento, Curazao 1898).
Zulk een systeem is interessant voor wie de zienswijze van een schrijver
in een etymologiese kwestie wil leren kennen, maar in de praktijk onbruik-
baar. Andere schrijvers richten zich naar ’t Spaans of naar ’t Nederlands;
een taal met weinig of geen literatuur heeft het voorrecht fonetiese spelling
te kunnen verdragen, en het is jammer indien daarvan geen gebruik wordt
gemaakt.
2) Verschuur, blz. 164; Kousemaker, blz. 4....”
|
|