Your search within this document for 'dil' resulted in two matching pages.
1

“...voor in sleuter voor sleutel (N. T. H. Mth. 16, 19, de Denen hebben steeds sleetet). Sleuter en stoter vindt men ook in ’t Zeeuws (Verschuur, § 164). In brarnbi (mier, T. P. blz. 134 voor bran(d)mier, vgl. Oldendorp, blz. 121) heeft na de assimilatie (* brammie) diffe- rentiëring der beide labialen plaat# gehad. § 39. Gevallen van metathesis zijn: geppes (gesp, G. D. blz. 61), quest (kwetsen, N. T. D. Mrcs. 12, 4), wolter (wortel, N. T. H. Mth. 3, 10, de Denen hebben steeds wortel), cocro (kroko(dil), T. P. blz. 135). Geps en kwesten komen ook in de Nederl. volkstaal voor. Gurri (T. P. blz. 135) schijnt uit groei te zijn ontstaan, via * goeroei. C. Funktie en vorm der woorden. § 40. In ’t Kreools kunnen de verschillende woordsoorten alleen onderscheiden worden naar de betekenis die de bepaalde woorden hebben voor het redeverband. Differentiëring die blijkt uit verschil van vorm — gelijk in onze taal meestal het geval is — ontbreekt. Uitgangen zijn er niet, de schakering van het begrip bij...”
2

“...bobo die Altar, hem bin skyldig. 19. Jellie sotten en blinden; wat bin meer groot? die Offer? of die Altar, die heilig die Offer? 20. Daerom, die sweer bie die Altar, sweer bie die selve, en bie al wat bin na bobo die. 21. En die sweer bie die Tempel, sweer bie die selve, en bie hem, die woon daesoo. 22. En die sweer bie die Hemel, sweer bie die Stul van Godt, en bie hem, die sit na bobo die. 23. Wee jender, jellie Skrift- geleerden en Phariseewen, jellie Hyklars! dat jellie vertient Mint, en Dil, en Komin; en lastaen, wat bin meer swaer na binne die Wet, naemlik Oordeel, Barmhertigheid en Gloof: deese gut ons mut due, en no lastaen die ander. 24. Jellie blinden Leidsmans, jellie die passeer die Muskit, maer slok die Kameel! 25. Wee jender, jellie Skrift- geleerden en Phariseewen, jellie Hyklars! die how die Beekers en Skettels skoon yt- wendig; maer inwendig sender bin vol van roof gut en Gyl- sigheid. 26. Ju blind Phariseew! maek eerst die Beeker en Skettel skoon inwendig, dat die kan...”