| 1 |
 |
“...evenals haar tegenwoordige hoofdstad Paramaribo, onge-
twijfeld van Indiaanschen oorsprong 2) is. Het land ontleent zijn naam,
als gebruikelijk in de Guyana's, aan de gelijknamige rivier, die, evenals
de andere groote rivieren, het land van zuid tot noord doorsnijden. Dat
zijn de Marowijne, Tapanahoni, Saramacca, Coppename, Nickerie en
Corantijn. Alleen de Cottica loopt van West naar Oost.
Spanjaarden die het eerst in het binnenland waren doorgedrongen
hebben de faam van het rijke goudland, waarin El Dorado zou zijn ge-
legen, verspreid, en duizenden gelukzoekers doorstroomden het land,
dat langen tijd een begeerlijk bezit voor vele naties is geweest. Even
merkwaardig als de ruil van Nieuw Nederland en Suriname, om beurten
Nederlandsch en Engelsch en omgekeerd, was de kust van Guyana
oorspronkelijk bezit van Spanje, welks koning Philips II het land plech-
tig in bezit deed nemen s). Na de Spanjaarden kwamen de Nederlanders,
Engelschen, Franschen en Portugeesche Joden.
Reeds in 1613 bestond...”
|
|
| 2 |
 |
“...Het moederland had zich bereid verklaard in de militaire kosten
bij te dragen en de nieuwe landvoogd bracht al reeds een niet onaan-
zienlijk garnizoen mede.
Na een bezoek — in 1825 — van den bekenden generaal C. R. Th.
Baron Krayenhoff, den gewezen Minister van Oorlog onder Koning
Lodewijk, later lid van Napoleon’s Raad van fortificatiën, werd de
vestingbouw weder ter hand genomen; in 1827 kreeg het Waterfort
zijn tegenwoordige gedaante.
Onder het bestuur van den Gouverneur Jhr. Isaac Rammelman El-
sevier (1848—1855) kwam het plan tot stand voor het Stadhuis,
zooals dat thans nog bestaat; onder zijn opvolger werd in 1858 de K a-
zerne Willem III in het Waterfort gebouwd. In 1861 werden ein-
delijk de muren welke de stad in het Noorden en Oosten omsloten af-
gebroken.
De emancipatie der slaven in 1863 werd luisterrijk gevierd; 25 jaar
later werd de vrijverklaring herdacht en bij die gelegenheid werd bij de
poort welke toegang gaf tot het Gouvernementsplein een
gedenkplaat in den muur aangebracht...”
|
|
| 3 |
 |
“...was reeds in 1870 Monte Crist o, mede aan het Rifwater,
als afzonderlijk krankzinnigengesticht in gebruik genomen. Het tegen-
woordige, aan zee gelegen leprozenhospitaal (Zaquité) is in 1882 tot
stand gekomen.
In 1782 werd op Curasao geboren Pedro Luis Brion, die niet alleen in
de krijgsgeschiedenis van ons eiland, maar ook — en vooral — in den
Zuidamerikaanschen vrijheidsoorlog een rol heeft gespeeld, als admiraal
der revolutionnairen, trouw vriend en gewaardeerd medewerker van
Simón Bolfvar, „el Libertador”. In 1881 werd Brion’s stoffelijk over-
schot aan de Venezolaansche Regeering afgestaan, die het een eereplaats
heeft toegewezen in het Panteón Nadonal te Caricas. Het Brion-
plein aan de Overzijde kreeg in 1921 zijn naam en een borstbeeld op
dat plein houdt de herinnering levendig aan dezen geboren Curagaoë-
naar, eersten admiraal der door Bolfvar gestichte Colombiaansche Re-
publiek.
Eenmaal — bij den Franschen overval van 1800 — viel geheel Otra-
banda in handen van den vijand, nadat...”
|
|
