| 1 |
 |
“...eiland is
nog onvoldoend bekend, schijnt echter hetzelfde karakter
te vertoonen als de meer zuidwaarts gelegen deelen en
eindigt in twee evenwijdige lengteketenen, die het dal
der Atjehrivier insluiten.
Door het geheele eiland strekt zich een reeks vulka- Vulkanen,
nen uit (zie blz. 4), waarvan sommige de hoofdketenen
kronen, andere op de dwarsjukken tusschen de lengte-
dalen zijn gelegen. Van de 67 vuurspuwende bergen
staan er 7 als werkende vulkanen bekend. Tot de meest
werkzame behooren de Kaba en de Merapi (2900 m.);
verder verdienen nog vermelding de Dempo (3200 m.),
de piek van Indrapoera of Goenoeng Korintji (3800 m.),
de hoogste top des eilands, de Talang, de Sago en de
Sorik Merapi.
Terwijl langs de W. kust alleen kleine, geïsoleerde Laagland,
kustvlakten liggen, strekt zich langs de O. kust een
groote, samenhangende laagvlakte uit, die van het
N. naar het Z. steeds breeder wordt, tot zij, waar
de kust een zuidelijke richting aanneemt, haar grootste
uitgestrektheid bereikt. Bedekt...”
|
|
