| 1 |
 |
“...proviand, het innemen van water, het vaarwel zeggen
van kennissen, als iemand ze ten minste daar had , zooals
onze eerste stuurman, die hier meer was binnengeloopen;
ook de kapitein had nog zaken met den Amerikaanschen
Consul.
De beide sluizen, die den ingang van de binnenhaven af-
sluiten, werden vroegtijdig als bestormd door schepen, om
hoe eer hoe liever de haven te verlaten. Doch alles moest
met orde en naar volgorde geschieden. Dat had dan ook
plaats, toen het ophalen van een’ grooten gekleurden bal,
aan het huis van den havenmeester, aanwees dat het water
circa elf ure genoegzaam gerezen was. Het eene schip werd
na het ander door eene der beide sluizen gehaald en ver-
volgens door eene der beide stoombooten de buitenhaven...”
|
|
| 2 |
 |
“...128
luatie, want als men soms zou meenen eene zaak of daad,
door een woord van het Spaansch of Latijn afgeleid, te
kunnen uitdrukken slaat men geheel den bal mis, daar men
een oud Indiaansch of een Hollandsch verpapiëmentst woord
moest gebruiken, of omgekeerd en door het veranderen van
het accent, krijgt het woord veelal eene geheel andere be-
teekenis, daar het naamwoord met het werkwoord overeen-
komende, meestal het accent op de laatste lettergreep laat
vallen en hel werkwoord op de voorlaatste; bij voorbeeld:
kasd, huis, kdsa, huwen, eigentlijk: in huis brengen; boe-
ratjè, dronkaard, boeratje, dronken zijn.
De armoede van de taal en dus de gemakkelijkheid om
die te spreken, voor degenen die nooit iets anders hebben
gehoord, of slechts de beginselen van eene andere taal we-
ten, is dan ook de oorzaak, dat kinderen al zeer spoedig
die taal magtig zijn en er verwonderlijk vlug mede leregt
komen; maar ook dat, daar door het omgaan met de sla-
venbevolking, die als eigen taal het Papiëmentsch...”
|
|
