| 1 |
 |
“...wesu Ta pasando hambri amargura.
Nubjanan a kore lanta bela,
Baj ku fwentenan di awaseru,
Para tur trabw di kunukeru,
Laga solo sinta chika swela.
Den dol pe bestjanan, rankando Bew sek, papel i pida tela,
Pida pan ma ofres, mirando
Kon tur tres a wak mi deskonfj.
I ej mes ma komprond, pensando, Kon igwal na hende bestja ta.
Kantu di kamindi baj Montanja Solitarjo e ta para spera Kwalke otro mucha, ku ke hanja Fresku serka dje, abow den tera.
Un kolchon, orm di blachi morto Tin plam rond di su tronkon;
Den su rama pra di tur sorto Ta dunele brindo na kansjon.
Hopi be ma bolbe pasa mira...”
|
|
