| 1 |
 |
“...de burgerij haar vermaak zocht. Handelaars en ambtenaren ontmoetten elkaar hier. Maar men moet niet denken, dat slaven of zelfs vrije kleurlingen er toegang hadden. Het waren besloten gelegenheden van een maatschappij, waar, zoals men dat tegenwoordig noemt, segregatie of apartheid heerst. De gewoonste matroos kon zijn biertje drinken in zulk een caf, waar ook een planter of koopman zat, maar de opgeklommen mulat, zelfs soms eigenaar van enige slaven, had hier geen toegang. Zij hadden hun eigen taveernen.
Poker-dice aan de bar.
In het zeiltijdvak bleven schepen hier dikwerf weken liggen wachten op convooi; een vertrek werd al twee tot drie weken van te voren aangekondigd en werd dan rustig nog weer eens een veertien dagen verschoven, als een der meevarende schepen nog niet gereed was met laden. Het caf-leven bloeide dus op ons eiland. Uit oude archiefstukken blijkt dat Altena en Sintjago felle concurrenten waren. Beide koffiehuizen boden gelegenheid tot bluffen, een soort kaartspel, tot...”
|
|
