| 1 |
 |
“...Sint-Maar-ten, zijn leven werd door pater Latour beschreven in de west-Indische gids. Hun komst was tragisch, waarom?
Niet nu door de dood van een der priesters. Dat zullen ze natuurlijk gevoeld hebben en dat deed hen ook schrikken natuurlijk.
We lezen dat van 1844 tot 1849 maar een priester, Te Wel-scher, aankwam, niemand durfde meer. Neen nu was hun aankomst tragisch om n heel andere reden. Ze werden bespot. De intocht in de haven van Curaao was altijd iets feestelijks geweest.
Als op het fort een kanon was afgeschoten om de aankomst van een boot uit Holland te verkondigen, liep ieder uit en de pontjes kwamen rond de boot dobberen om de eerste nieuwtjes te horen, te loeren, te kijken wie er aan boord waren en de eerste groeten vlogen op en neer. heel de haven leefde mee, maar nu was de aankomst droevig voor deze twee priesters en seminarist Nieuwenhuizen.
Was het volk niet blij, dat ze kwamen? Natuurlijk, maar het volk kon niet veel zeggen in die dagen. Men was blij te meer daar men aan boord...”
|
|
