Your search within this document for 'pan' OR 'franses' resulted in six matching pages.

You can restrict your results by searching for pan AND franses.
1

“...W.I.D. Pag.140 o De idele doelstelling. Yor het eerst wordt hier gedacht aan een Carabische taak. Het is bekend, dat sinds het eerste optreden van Simon Bolivar in Zuid- Amerika, gestreefd is naar een coperatie van de staten van Zuid- -Amerika. In het algemeen wordt dan ook de Pan-Ainerikaanse gedachte teruggevoerd tot het congres dat in 1826 op initiatief van Bolivar in Panama is gehouden. Het is ook bekend, dat deze pogingen herhaalde- lijk tot mislukking waren gedoemd (Estados DestiLnifcdos, de niet verenig- de of onverenigbare staten van Zuid-lmerika in tegenstelling tot de Estados Unidos, de Verenigde Staten van Noord-Amerika). De mislukking hiervan is voor Bolivar bijzonder pijnlijk geweest'. Men moet zich zelfs afvragen of de Verenigde Staten van Zuid-Amerika niet moeten worden beschouwd als de kerngedachte van Bolivar. Men kent de bittere woorden, die hij aan het einde van zijn leven uitgesproken heeft. Men heeft deze woorden van de LiberadLor wel eens gebruikt als een wapen tegen...”
2

“...W.I.D. Pag.152. Politieke aspecten in liet Carai'bisctic gebied . Inleiding van mr N.Debrot op de con- ferentie "Midden en Zuid Amerika". III, Er zijn op iiet ogenblik tal van organisaties die de mogelijkheden van regionale en internationale associatie in studie hebben genomen. Ik zou ze in deze volgorde willen behandelen: 1. de "Caribbean Commission"; 2. de "Viiest-Indian Federation"; 3- de Pan-Amerikaanse Unie; de organisaties van de V.N. Ik zal een kort overzicht van deze organisaties geven, De aspira- ties naar "closer association" of "acercamiento", zoals de Latijnen zeggen, zullen hierbij welhaast geen commentaar behoeven. 1, Dfl "Caribbean Commission". Deze behoort tot het type van regionale organisaties van economische aard en heeft haar ontstaan in de eerste plaats te danken aan de moeilijkheden die door de laatste oorlog zijn gerezen. Deze instelling is dus niet in het leven geroepen om politieke vraagstukken te behandelen, laat staan op te lossen. In de preambule kan men dan...”
3

“...initiief\Si^Ro??S congres van Panama, in 1826 gehouden op van Bolivar als de oorsprong van de Pan-Amerikaanse Unie beschouwd. De Pan-Amerikaanse Unie heeft een lange omweg moeten maken Man ^ ^eren tot de oorspronkelijke gedachte van Simon Boli- ' . en kan zeggen, dat deze Unie een eeuw of nog langer in de zelf- verdediging is gedreven. De Pan-Amerikaanse Unie heeft een speciale naam wanneer zij in de zelfverdediging wordt gedrongen. Zij trekt'^zich dan vinktepresident Monroe. Men spreekt neS of wel van de doctrine van Amerika voor de Amerika- bestaat in verband met deze leer een ernstig misverstand. Men d^Duif^i gemeend, hierin te moeten zien het eerste voorbeeld van tate van af a volkomen averechtse interpre- levelsrnfmiP i^ Monroe. De Groszraum-gedachte gaat uit van evensruimte, beheerst door een oppermachtige staat, die verscheidene pfn ^'-S" satellietstaten om zich heen groepeert. Het Pan-Amerikanisme verwerpt principieel het verschil tup^aen oppermacht i ee s?aat IS of zwakkere staten...”
4

“...W I. D . Pa^.155. In het kort zou men derhalve het streven van de Pan-Amerikaanse Unie kannen beschouwen als een kruisin^ tussen de zelfzuchtige doeleinden van de president Monroe indien men ze al zo mag noemen en de on- baatzuchtige droom van Simon Bolivar. De eerste officile inter-Amerikaanse bijeenkomst werd gehouden in Washington in 1889; sedertdien werden nog 8 bijeenkomsten gehouden in verschillende steden van Latijns Amerika. Men zou kunnen zeggen dat het principe van Monroe het meest tot uiting komt in de resoluties, die een economisch karakter dragen. Het principe van Bolivar daarentegen spreekt het duidelijkst uit de resoluties, die de bevordering van het internationale verkeer beogen. De 9e conferentie van 19^8 te Bogota heeft zich onder meer onder- scheiden door het ontwerpen van een Handvest voor de Pan^Amerikaanse organisatie. Tot dat jaar had deze organisatie berust op ongeschreven normen. Sedertdien is het ontwerp^Handvest door de staten van Zuid- Amerika, alle zonder u...”
5

“...en zo is het half April geworden voor er een bescheiden stapje is gedaan. En dan nu de delegatie, wellicht over een maandje de Kamer-commissies, die zich met de aanbevelingen van de Drie Wijzen van de Z?i/-zijde van het Plein zullen bezighouden. Misschien komt laat in de zomer officieus overleg met de V\?est en dan is het October voor er zich een mogelijkheid tot hervatting van de R.T.C. zal voordoen. Niet zo'n erg rustig tijdstip voor zo'n conferentie, als men bedenkt dat er al in November een Pan-Amerikaanse conferentie zal worden ge- houden, waar stellig enkele staten zich de kans niet zullen laten ont- gaan om in troebel water te vissen! Maar goed, we willen niet lijden door alleen maar gevreesd lijden. Wanneer men nu rond het Binnenhof voor eenmaal net betweterig perfectionisme en de nu bijna spreekwoor- delijke achterdocht zou kunnen laten varen, dan moet het mogelijk zijn een regeling tot stand te brengen. Uit de mond van de katholieke frac- tieleider in de Eerste Kamer, prof. Beaufort...”
6

“...zal bereiken. De rollen zijn dan omgedraaid, hetgeen men op de Antillen algemeen als een hoogst onbevredigende gang van zaken beschouwt. Aldus deelde de Landminister van Financin, Vv.R. Plantz, ons mee, die op het ogenblik met de Landsminister van Econo- mische Zaken, I'.Hamer, voor het voeren van besprekingen in het kader van de fin,-economische betrekkingen in Nederland vertoeft. Ge prikke1de_stemming. In hetzelfde verbond wees Landsminister Plantz op de in de komende herfst plaats vindende Pan-Amerikaanse Conferentie van Caracas, vi/tlke als een voortzetting is te beschouwen van de bekende conferentie van Bogota van 19A-8. Men mag aannemen, dat de Antillen aan deze conferen- tie zullen deelnemen. Hoe zal daar echter onze positie zijn, zo vroeg de heer Plantz zich af, in een gezelscha^v, dat zich nog in 194 in een resolutie tegen het kolonialisme op het Amerikaanse continent heeft ge- kant, nu wij toch al telken jare de Verenigde Naties een definitieve regeling van de betrekkingen met...”