1 |
|
“...W.I.D.
Pag.140 o
De idele doelstelling.
Yor het eerst wordt hier gedacht aan een Carabische taak. Het
is bekend, dat sinds het eerste optreden van Simon Bolivar in Zuid-
Amerika, gestreefd is naar een coperatie van de staten van Zuid-
-Amerika. In het algemeen wordt dan ook de Pan-Ainerikaanse gedachte
teruggevoerd tot het congres dat in 1826 op initiatief van Bolivar in
Panama is gehouden. Het is ook bekend, dat deze pogingen herhaalde-
lijk tot mislukking waren gedoemd (Estados DestiLnifcdos, de niet verenig-
de of onverenigbare staten van Zuid-lmerika in tegenstelling tot de
Estados Unidos, de Verenigde Staten van Noord-Amerika). De mislukking
hiervan is voor Bolivar bijzonder pijnlijk geweest'. Men moet zich
zelfs afvragen of de Verenigde Staten van Zuid-Amerika niet moeten
worden beschouwd als de kerngedachte van Bolivar. Men kent de bittere
woorden, die hij aan het einde van zijn leven uitgesproken heeft.
Men heeft deze woorden van de LiberadLor wel eens gebruikt als een
wapen tegen...”
|
|
2 |
|
“...W.I.D.
Pag.152.
Politieke aspecten in liet
Carai'bisctic gebied .
Inleiding van mr N.Debrot op de con-
ferentie "Midden en Zuid Amerika".
III,
Er zijn op iiet ogenblik tal van organisaties die de mogelijkheden
van regionale en internationale associatie in studie hebben genomen.
Ik zou ze in deze volgorde willen behandelen:
1. de "Caribbean Commission";
2. de "Viiest-Indian Federation";
3- de Pan-Amerikaanse Unie;
de organisaties van de V.N.
Ik zal een kort overzicht van deze organisaties geven, De aspira-
ties naar "closer association" of "acercamiento", zoals de Latijnen
zeggen, zullen hierbij welhaast geen commentaar behoeven.
1, Dfl "Caribbean Commission". Deze behoort tot het type van regionale
organisaties van economische aard en heeft haar ontstaan in de eerste
plaats te danken aan de moeilijkheden die door de laatste oorlog zijn
gerezen. Deze instelling is dus niet in het leven geroepen om politieke
vraagstukken te behandelen, laat staan op te lossen. In de preambule
kan men dan...”
|
|
3 |
|
“...initiief\Si^Ro??S congres van Panama, in 1826 gehouden op
van Bolivar als de oorsprong van de Pan-Amerikaanse Unie
beschouwd. De Pan-Amerikaanse Unie heeft een lange omweg moeten maken
Man ^ ^eren tot de oorspronkelijke gedachte van Simon Boli- '
. en kan zeggen, dat deze Unie een eeuw of nog langer in de zelf-
verdediging is gedreven. De Pan-Amerikaanse Unie heeft een speciale naam
wanneer zij in de zelfverdediging wordt gedrongen. Zij trekt'^zich dan
vinktepresident Monroe. Men spreekt
neS of wel van de doctrine van Amerika voor de Amerika-
bestaat in verband met deze leer een ernstig misverstand. Men
d^Duif^i gemeend, hierin te moeten zien het eerste voorbeeld van
tate van af a volkomen averechtse interpre-
levelsrnfmiP i^ Monroe. De Groszraum-gedachte gaat uit van
evensruimte, beheerst door een oppermachtige staat, die verscheidene
pfn ^'-S" satellietstaten om zich heen groepeert. Het
Pan-Amerikanisme verwerpt principieel het verschil tup^aen oppermacht i ee
s?aat IS of zwakkere staten...”
|
|
4 |
|
“...W I. D .
Pa^.155.
In het kort zou men derhalve het streven van de Pan-Amerikaanse Unie
kannen beschouwen als een kruisin^ tussen de zelfzuchtige doeleinden
van de president Monroe indien men ze al zo mag noemen en de on-
baatzuchtige droom van Simon Bolivar.
De eerste officile inter-Amerikaanse bijeenkomst werd gehouden
in Washington in 1889; sedertdien werden nog 8 bijeenkomsten gehouden
in verschillende steden van Latijns Amerika. Men zou kunnen zeggen dat
het principe van Monroe het meest tot uiting komt in de resoluties, die
een economisch karakter dragen. Het principe van Bolivar daarentegen
spreekt het duidelijkst uit de resoluties, die de bevordering van het
internationale verkeer beogen.
De 9e conferentie van 19^8 te Bogota heeft zich onder meer onder-
scheiden door het ontwerpen van een Handvest voor de Pan^Amerikaanse
organisatie. Tot dat jaar had deze organisatie berust op ongeschreven
normen. Sedertdien is het ontwerp^Handvest door de staten van Zuid-
Amerika, alle zonder u...”
|
|
5 |
|
“...en zo is het half April geworden voor er een bescheiden
stapje is gedaan. En dan nu de delegatie, wellicht over een maandje
de Kamer-commissies, die zich met de aanbevelingen van de Drie Wijzen
van de Z?i/-zijde van het Plein zullen bezighouden. Misschien komt laat
in de zomer officieus overleg met de V\?est en dan is het October voor
er zich een mogelijkheid tot hervatting van de R.T.C. zal voordoen.
Niet zo'n erg rustig tijdstip voor zo'n conferentie, als men bedenkt
dat er al in November een Pan-Amerikaanse conferentie zal worden ge-
houden, waar stellig enkele staten zich de kans niet zullen laten ont-
gaan om in troebel water te vissen! Maar goed, we willen niet lijden
door alleen maar gevreesd lijden. Wanneer men nu rond het Binnenhof
voor eenmaal net betweterig perfectionisme en de nu bijna spreekwoor-
delijke achterdocht zou kunnen laten varen, dan moet het mogelijk zijn
een regeling tot stand te brengen. Uit de mond van de katholieke frac-
tieleider in de Eerste Kamer, prof. Beaufort...”
|
|
6 |
|
“...zal bereiken. De rollen zijn dan omgedraaid,
hetgeen men op de Antillen algemeen als een hoogst onbevredigende gang
van zaken beschouwt. Aldus deelde de Landminister van Financin, Vv.R.
Plantz, ons mee, die op het ogenblik met de Landsminister van Econo-
mische Zaken, I'.Hamer, voor het voeren van besprekingen in het kader
van de fin,-economische betrekkingen in Nederland vertoeft.
Ge prikke1de_stemming.
In hetzelfde verbond wees Landsminister Plantz op de in de komende
herfst plaats vindende Pan-Amerikaanse Conferentie van Caracas, vi/tlke
als een voortzetting is te beschouwen van de bekende conferentie van
Bogota van 19A-8. Men mag aannemen, dat de Antillen aan deze conferen-
tie zullen deelnemen. Hoe zal daar echter onze positie zijn, zo vroeg
de heer Plantz zich af, in een gezelscha^v, dat zich nog in 194 in een
resolutie tegen het kolonialisme op het Amerikaanse continent heeft ge-
kant, nu wij toch al telken jare de Verenigde Naties een definitieve
regeling van de betrekkingen met...”
|
|