Your search within this document for 'aparato,moveshon,humano' resulted in two matching pages.
1

“...26 koe ta hiba relikinan di ud of otro morto. Nan ta bai pone nan su dilanti pa na etrob di sigui sucamiuainan ta puntr pe bisa Dan, takiko e ta hiba ai. Tarcisio no ta responde na- da. Anto nan ta coemioza rauca su panja i kier kita su mftn foi bu pe cho. Pero enbano. Paree e muena tin un forza mas koe humano. Ra- biS dj resisteucia, nan ta menaza Tarcisio coe morto, ei e no ta moen- stra nan unbes loke e ta econde. Ma Tarcisio ta alza su wowo na cie loe, i primiendo Curpa adorabel di Hesue riba su coerazon, e ta ofrece na Dios sacrificio di su bida, promer di entrega e tesoro celestial, koe sa- cerdote a confi, na ineulto i bof on di paganonsn. Anto nan ta dal un sl& terribel riba su cabez, despues un otro, i nan ta sigui maltrat te ora e ta cai abao toer na sanger. Pero semper Tarcisio ta tene su manoe riba su pecho. E ora ai nan ta tira nan riba dj i ta saca nnn braza pa ranca afor loke e ta sonde bao di su panja. Ma mes ora nan ta sinti un m&n fuerte i duroe cai riba nan. Un ofi cial...”
2

“...8t e homber grand! i misteripso a spli- ca, lo no a larga tampoco di poerba nan forza riba es castiljo orguljoso. Toer rond nos no tin nada eino es bosqne cerd, santoe, i ningun ca- mina no tin senjal di cualkier bibar humano, e boben a sigui, toer na pensamentoe. Su maestro a baha su cabez, ma a fica ketoe. No sin hopi trabaoel a subi un di toren di mas altoe, foi oenda el por a mira un gran partida dj bosque. Tabata un mon- di brutoe, ma grandioso. Abao na pia dj ceroe, koe e castiljo tabata para ariba, un rioe tabata corre, zoetando coe hopi boroto e baran- canan, koe tabata strob den su co- rementoe. Hopi ora e homber a keda para ai, su braza cruzd riba su pechoe. E scur i sombrio di su cara a troca poco-poco na mas calmo. Di esai e hoben a probecba i dici contentoe: Wel, com mi maestro ta gusta aki? Cuantoe dia lo nos rondea ain- da ? Muchanan lo no por wanta mas. Un lugar mas bon koe esaki, ningun camina lo nos no hanja sikiera; coe poco trabao nos por drecha toer cos; paloe pa porta...”