1 |
|
“...oude misverstand o.a. de oor-
zaak dat het poppenrepertoire be-
perkt, verouderd en over het alge-
meen inderdaad wat kinderachtig
is. Er zijn zeer weinig schrijvers,
die zich geroepen voelen er in ernst
voor te werken, ondanks het feit
dat enkele heel groten, zoals
George Sand, Maurice Maeterlinck
en Bernard Shaw herhaalde malen
van hun voorkeur, zelfs boven het
“echte” toneel hebben blijk gege-
ven.
Het poppenspel is zo oud, dat
men de oorsprong nog niet heeft
kunnen vaststellen. In China, Ja-
pan, India, Siam, Java, Turkije,
Egypte, Griekenland enz. heeft men
verschillende vormen van poppen-
spel, en het is wel zeker dat vanuit
het Oosten het spel Europa heeft
bereikt.
De marionetten treden eigenlijk
voor het eerst in serieuze vorm op
in Italië, én wel in de kerk te Rome,
waar men religieuze spelen opvoer-
de. Bij het concilie van Trente
echter werden de houten heerschap-
pen uit de kerk verbannen, gingen
de straat op, en werden met ge-
juich ontvangen door comedian-
ten, zigeuners, etc...”
|
|