| 1 |
 |
“...Mi ta tristu di mi alma,
mi ke jora, chika fndu di mi pechu,
ma mi lagrima ta kwaha,
sin ke basha foi mi wowo,
i mi s ta sigui kamna,
skucha bjentu,
ku zonidu seku, fofo di mi paso den e kajanan sin bida.
I sigun mi dobla skina ta parsemi ku ej tras nan ta sperami. Ma suspiro di kansansjo ta kontrami ku bft di bjentu seku.
Tin rosea di spiritu
den e smbranan dj anochi
na bok di kada hanchi.
Friw di morto den mi frenta, friw di morto den mi lomba.
Mi tin mjedu, mi ta s i mi tin sustu
dje fantasmanan sklamando.
Mi ta tende nan jamami,
mi ta tende nan gritami,
i lantando mi dilanti,
kada kara tun spiritu di konswelo.
Mi sint ta soda sangr,
mi sint ta fula spantu...”
|
|
| 2 |
 |
“...Ruina den mi pensamentu
Ruina den mi pensamentu, mondi jen di rma seku.
Basta kas di santu ja ma traha, mira kon laman a kibra nan.
Mi ta fad di purba tira salu riba rabi totolika.
Mi n tin gana mas
di karga peso di kantika,
pero malat di mi spiritu
ta forsami sigui lastra
riba mi frakasonan su restu,
muha nan ku awi wowo,
pa sikjera algn mta duna flor.
22...”
|
|
